Gündüzleyin  elinde  bıçak  olduğu  halde  konut dokunulmazlığını bozmak suçundan sanık Ali'nin,  TCY.nın  193/2,  55/3,  51/1  ;  647  sayılı  Yasanın 4. maddeleri uyarınca 27.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, [Ovacık (Tunceli) Asliye Ceza Mahkemesi]nce  4.5.1989  gün  ve  16/12  sayı ile verilen hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine  dosyayı  inceleyen  4.  Ceza Dairesi, 13.11.1989 gün ve 5970/6665 sayı ile; usul ve yasaya uygun bulunan hükmün oyçokluğuyla onanmasına karar vermiştir.

C. Başsavcılığı ise, 14.12.1989 gün ve 73  sayı  ile;  (sanığa  yüklenen  konut dokunulmazlığını  bozma  suçunun  gündüzleyin  işlendiği,  birçok kimseler tarafından toplu olarak veya şahıslar aleyhine  şiddet  kullanılarak  işlenmediği  açıktır.  Suçun  silah  ile işlendiği  de  kabul  edilemez.  Zira  sanık  konut  dokunulmazlığını  bozmak  için bıçağın korkutucu, sindirici özelliğinden yararlanmamıştır. Bu  itibarla  sanık hakkında  TCY.nın 193/1. maddesiyle uygulama yapılması gerekir görüşü ile itiraz etmiştir.

Dosya, 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

İncelenen dosyaya göre;

Annesine  mağdurun sarkıntılıkta bulunduğunu öğrenen sanık, ona etkili eylemde bulunmak için evinden  aldığı bıçakla, gündüzleyin hiç bir engelle karşılaşmadan mağdura ait konutun kapısından girerek ikinci kat balkonda bulunan mağduru bıçakla yaralamıştır.

Özel  Daire  ile  C.  Başsavcılığı  arasındaki  uyuşmazlığın  konusunu,  yukarıda açıklanan şekilde işlenen konut dokunulmazlığını bozma suçunda TCY.nın 193. maddesinin 1. fıkrasının mı, yoksa 2. fıkrasının mı uygulanması gerektiği hususu oluşturmaktadır.

Bilindiği  üzere,  TCY.nın  193.  maddesinin  1  . fıkrası  konut  dokunulmazlığını  bozma suçunun  unsurlarını  açıklayarak,  bu  suçun  gündüz  vakti  işlenmesi  halinde öngörülen yaptırımı belirlemekte, 2. fıkrası ise cezayı artırıcı nedenleri  göstermektedir.  2. fıkradaki cezayı artırıcı nedenler, suçun "geceleyin"  veya  "şahıslar  aleyhinde  şiddet kullanarak" veya "silah ile" veya  "birçok  kimseler  tarafından  toplu  olarak"  işlenmiş olmasıdır.

Olaya bakıldığında, suçun gündüzleyin bir  kişi  tarafından,  hiçkimseye  karşı  şiddet kullanılmadan  işlendiğinde  kuşku  bulunmamaktadır.  Karar gerekçesinde açıklık olmamakla birlikte  yerel mahkemenin sanığın elindeki bıçakla mağdurun evine girmiş olması nedeniyle suçun  silahla  işlendiğini  kabul  edip  TCY.nın  193.  maddesinin  2.  fıkrasını  uyguladığı anlaşılmaktadır.

TCY.nın  193.  maddesinin  2.  fıkrasındaki  ağırlaştırıcı  sebebin  varlığını  kabul  edebilmek için  konut  dokunulmazlığını  bozma  suçu  işlenirken  silahın  suçta  kullanılmış  olması gerekir.  Zira,  Kanunumuz  suçun  "silahlı"  olarak  işlenmesini  değil  "silah ile" işlenmesini aramaktadır.  Bu  kavramların  birbirinden  farklı olduğunda  kuşku yoktur. Bir suçun silahla işlenmesi demek, suç  işlenirken  silahın  korkutucu,  tahrip  edici,  yaralayıcı,  bereleyici, yakıcı, aşındırıcı niteliğinden yararlanılması demektir.

Failin  üzerinde  mevcut  ve görünen bir silaha rağmen, konuta girmek için kullanılmadıkça bu  ağırlaştırıcı  sebep  uygulanamaz.  Öğreti  ve  yerleşmiş  Yargıtay  uygulamaları da bu yöndedir  (Örneğin;  Dr.  Ayhan  Önder, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 2: Bası, Sh: 73 ve YCGK.,  27.12.1954  gün,  73373; 4. CD., 31.1.1952 gün, 1023-1023; 5. CD., 27.12.1978 gün, 3481-3875 sayılı kararlar).

Fail,  silah  kullanmaksızın  konut  dokunulmazlığını  bozduktan  sonra  konut içinde silahla başka bir  suç  (olayımızda  bıçakla  yaralama)  işlerse  konut  dokunulmazlığı  suçunda ağırlaştırıcı  sebep  uygulanmaz.  Silahla  mutlaka konut dokunulmazlığı suçunun işlenmesi sırasında ve bu suçu gerçekleştirmek için kullanılması gerekir.

İnceleme  konusu  yapılan  olayda sanık gündüzleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunu işlemek için elindeki bıçağı kullanmadığından bu suç silahla işlenmiş sayılamaz.

Bu itibarla C. Başsavcılığı itirazının kabulüne karar verilmelidir.

Sonuç :  Yukarıda  açıklandığı  üzere  C.  Başsavcılığı'nın  itirazının  kabulüne,  yerel mahkeme  hükmünün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 5.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972