 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1989/34
K: 1989/88
T: 06.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Resmi evrakta sahtekarlık suçundan sanıklar Mustafa ve Yusuf'un TCk.nun 509/2. maddesi yollamasıyla ve TCK.nun 342/1, 522, 59. maddeleri uyarınca birer sene dokuzar ay yirmişer gün ağır hapis cezasıyla cezalandırılmalarına ve suç konusu senedin katılana iadesine ilişkin, (Burdur Ağır Ceza Mahkemesi)nce 28.4.1988 gün ve 1987/38 esas, 1988/86 karar sayı ile verilen hüküm sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi, 3.11.1988 gün ve 8335/11789 sayı ile;
(Suçun niteliğine göre, olayda uygulama yeri bulunmayan TCK.nun 522. maddesi ile cezadan artırma yapılması...) isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme ise, 19.12.1988 gün ve 178/191 sayı ile;
(Suç konusu açığa imzalı senet sanık Yusuf tarafından bertakrip ele geçirilerek sanık Mustafa'ya satılmış, bu sanık da senedi 1.900.000 liralık olarak doldurulup tahsile koymuştur, dolayısıyla eylem TCK.nun 10. bap, 4. fasılda yer alan TCK.nun 509/2. maddesine uygun bulunan emniyeti suistimal suçu olup, cezalandırma maddesi aynı fıkranın son cümlesine göre, 6. bab'ın 3 ve 4. fasıllarında beyan olunan hükümlere göre yapılır, denilmektedir. Her ne kadar sanıklar sahtecilik suçu yaptırımı olan TCK. 342/1. madde ile cezalandırılmış iseler de, yollama maddesi yani suçun aslı "emniyetisuistimal" olup TCK.nun 509/2. maddesidir. dolayısıyla TCK.nun 522, 523, 524. maddelerindeki indirim ve artırımlara taib olacaktır) biçimindeki gerekçesiyle ilk hükümde direnmiştir.
Bu hükümde sanıklar tarafından süresinde temyiz edilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığı'nın "daire kararı doğrultusunda bozma isteyen 8.2.1989 gün ve 285 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmiş olmakla, Ceza Genel Kurulu'nda okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Türk Ceza Kanununun "Mal aleyhinde cürümler" başlıklı 10. bab'ın "geçen fasıllar arasında müşterek hükümler" adındaki 8. faslında yer alan 522, 523 ve 524. maddeleri; 7. faslıda tadadi biçimde belirlenen TCK.nun 491, 494, 495, 502, 503, 507, 508, 511, 512; 513-515; 516, 521. maddeleri ile ceza tayin edildiği takdirde uygulanamaz.
Bu maddelerin dışında kalan bir madde ile ceza tayin edildiği takdirde uygulanamaz.
TCK.nun 509/2. Maddesinin "Bu imzalı ve yazısız kağıt esasen kendisine tevdi ve teslim olunmayıp da bertakrip ele geçirerek birinci fıkradaki cürmü işlemiş ise, altıncı babın üçüncü ve dördüncü fasıllarında beyan olunan ahkame göre ceza verilir" hükmü, bu fıkradaki suçun işlenmesi halinde, 6. bab'ın 3 ve 4. fasıllarında yer alan maddelerle ceza tayin edileceği anlamında öte bir anlam taşıyamaz ve sırf bu madde delaletiyle 342. madde ile ceza tayin edilmesi sebebiyle 522. madde uygulanamaz; çünkü, 342. maddeye muhalefet 10. bab'da sayılan suçlardan değildir.
Bu itibarla sanıkların temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki istem gibi direnme hükmünün BOZULMASINA, 6.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.