DAVA : Etkili eylemde bulunmak suçundan sanıklar Mehmet ve Kazım'ın TCY. nın 456/2. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına ilişkin, (Kurşunla Asliye Ceza Mahkemesi)nden 5.12.1988 gün ve 1986/69 E., 1988/100 K. sayı ile verilen hüküm, C. Savcısı ve sanıklar tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen 4. Ceza Dairesi, 23.2.1989 gün ve 175/991 sayı ile;

(3506 sayılı Yasanın 5 ve 8. maddesi uyarınca kısa süreli hürriyeti bağlayıcı ceza sınırının bir yıla ve erteleme sınırının da iki yıla çıkarılması nedeniyle sanık Mehmet yönünden sözkonusu Yasanın geçici 2. maddesi nazara alınarak, 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin ve sanık Kazım yönünden aynı Yasanın 6. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağı konusunda bir karar verilmesi zorunluluğu) nedeniyle hükmü bozmuş,

Yerel mahkeme ise, 22.5.1989 gün ve 21/30 sayı ile; önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de, sanık Mehmet tarafından süresinde verilen dilekçe ile temyiz edilmesi üzerine dosya, C. başsavcılığı'nın Daire kararı doğrultusunda "bozma" isteyen 8.9.1989 gün ve 5064 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nda okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : İncelenen dosyaya göre;

Yerel Mahkeme, 5.12.1988 gün ve 1986/69 E., 1988/100 K. sayı ile; önceki hükmünde sanık Mehmet'in TCY.nın 456/2, 65/3. maddesi ile 1 yıl hapis, Kazım'ı ise 456/2. maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına mahkum etmiş, bu hüküm sanıklar tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, hükmün tefhiminden sonra 14.12.1988 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasa uyarınca, sanıklar 16.12.1988 günlü dilekçeleriyle tayin edilen hürriyeti bağlayıcı cezaların ertelenmesini istemişler, dosya Yargıtay'a gönderilmeden,bu istek üzerine Yerel Mahkeme, duruşma açmaksızın dosya üzerinde yaptığı inceleme sonucunda 19.12.1988 gün ve yukarıda gösterilen sayı ile Kazım hakkındaki hürriyeti bağlayıcı cezayı ertelerken, Mehmet hakkında yeni bir olanak doğmadığından istemin reddine karar vermiştir.

Bu aşamadan sonra,süresinde temyiz edilmesi nedeniyle dosyayı inceleyen Özel daire; yukarda açıklandığı üzere hükmü 3506 sayılı Yasa uyarınca yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğundan bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise, önceki hükümde direnirken,hükmün esasını teşkil eden kısa kararda sanık Mahmet hakkında 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin bir karar vermezken, gerekçeli kararda bu hususu tartışıp sonuca bağlayarak hüküm karıştırmıştır.

Kaldı ki, yukarda da açıklandığı üzere sanıkların önceki hükümden sonra verdikleri dilekçe ile 3506 sayılı Yasanın kendilerine tanıdığı olanaklardan yararlanmalarına karar verilmesine ilişkin istekleri üzerine Yerel Mahkeme duruşma açmayarak, dosya üzerinden sonuca vardığından bu konudaki 19.12.1988 gün ve 1986/69, 1988/100 sayılı erteleme kararı yöntemine uygun  verilmediğinden, hukuki değerden yoksundur.

Bu itibarla Özel Daire bozması yerindedir. Öte yandan direnme kararında da hüküm karıştırılmıştır. Yerel Mahkeme, direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklandığı üzere sanığın temyiz itirazları bu tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Yerel Mahkeme direnme hükmünün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972