 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1988/428
K: 1988/465
T: 14.11.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa aykırı davranmak suçundan sanık Nadir'in, ayn Yasanın 36/3. maddesi uyarınca cezalandırılmasına ilişkin (Ceyhan Sulh Ceza Mahkemesi)nce 13.5.1987 gün ve 1678-1671 sayı ile verilenhükmün temyiz incelemesi yapılmaksızın kesinleşmesi üzerine Adalet Bakanlığı'nın yazılı emir istemiyle C. Başsavcılığı'nın 11.7.1988 gün ve 897 Y.E. sayılı tebliğnamesiyle; (Suç tarihinde 11-15 yaş grubunda bulunan ve işlediği suçun farik ve müeyyizi olan sanık hakkında 2253 sayılı Yasanın 12/2. maddesi yerine TCY.nın 55/3. maddesi ile indirim yapılarak fazla ceza tayini) isabetsizliğinden hükmün bozulmasını istemiş;
Dosyayı inceleyen 2. Ceza Dairesi 8.9.1988 gün ve 4490-4589 sayı ile;
Tefhim idilmekle hükmün esasını teşkil eden kısa kararda, madde belirtilmemekle beraber 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle 2253 sayılı Yasanın 12/2. maddesi uygulandığı cihetle, infaza verilecek olan gerekçeli kararın mahallince kısa karara göre düzenlenmesi mümkün olup, ortada bozma konusu bulunmadığından) reddine karar vermiştir.
C. Başsavcılığı ise, 6.10.1988 gün ve 112 sayı ile; (Sanık hakkında kısa kararda 2918 sayılı Yasanın 36; 2253 sayılı Yasanın 12/2; 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 3500 lira hafif para ceasına hükmolunduğu halde, gerekçeli kararda TCY.nın 55/3. maddesi uygulanarak 4833 lira hafif para cezası verilmiştir. Özel Daire bu yanlışlığı düzeltilmesi mümkün hata kabul etmiştir.
Oysa bu yanlışlığın daktilo hatası niteliğinde görülüp düzeltilmesi mümkün değildir. Ortada karıştırılmış bir karar vardır. Bu durum ancak kanun yollarına müracaatla düzeltilebilir) gerekçesiyle itiraz etmiştir. Dosya 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği düşünüldü:
KARAR : Sanığın eylemi sürücü belgesi olmaksızın araç kullanmaktan ibaret olup 2918 sayılı Yasanın 36/3. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Ceza Genel Kurulu'nca incelemenin yapıldığı tarihten önce 11 Kasım 1988 gün ve 19986 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 3493 sayılı "6931 sayılı Orman Kanununda, 1475 sayılı İş Kanununda, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununda ve 2926 sayılı Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanununda Değişiklikler yapılmasına ve bu Kanunlardaki Bazı Cezaların İdari cezaya dönüştürülmesine Dair Kanun"un 37. maddesi, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun sanık hakkında uygulanan 36/son maddesini değiştirmiştir. Bu değişikliğe göre "sürücü belgesine sahip olmadan araç sürenler ellibin lira ağır para cezası ile cezalandırırlar..." hükmü getirilmiş ve öngörülen para cezalarının idari nitelikte olduğu saptanmıştır.
Anılan Kanunun geçici maddesi ile de; "Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce 6831, 1475, 2918 ve 2924 sayılı Kanun Hükümlerine muhalefetten açılan ve devam eden davalardan, kanunların değiştirilen hüükmelerine göre mahkemelerinin görev alanlarının dışına çıkarılan suçlarla ilgili olanlar hakkında görevsizlik kararı verilir, varsa tutuklular derhal tahliye edilir. Kararın bir örneği ve tutanak ilgisine göre mahallin en büyük mülki amirine, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bölge Müdürüne, Bağkur İl Müdürüne, İl Emniyet Müdürlüğüne veya İlçe Emniyet Amirliğine veya Orman Bölge Keşlifine gönderilir. Bu makamlar, evrakın ilgilileri hakkında tutanaklarında yazılı suçlarının kanunun değişikliğinden önceki cezalarından sadece para cezasının asagari haddini uygulamak suretiyle karar verirler. Verilecek para cezasından, aynı suçtan dolayı tutuklu kalınan süreler 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 4. maddesinin 1. fıkrasının 1. bendinde kabahatlar için gösterilen asgari hadde göre hesap edilerek mahsup edilir. Para cezaları 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur.
Bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten önce 6831, 1475, 2918, 2926 sayılı Kanunların değiştirilen hükümlerine göre mahkemelerin görev alanı dışına çıkarılan suçlardan dolayı kesinleşmiş ve henüz yerine getirilmemiş mahkumiyet kararlarının sadece para cezasına ilişkin kısımları infaz olunur. Hükümlü olanlar ise derhal tahliye edilir. İnfaz edilecek para cezasından aynı suçtan tutuklu ve hükümlü kalınan süreler 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. bendinde kabahatlar için gösterilen asgari hadde göre hesap edilerek mahsup edilir" hükmü getirilmiş bulunmaktadır.
Bu düzenlemelere göre sürücü belgesi olmaksızın araç kulanmak eyleminin müeyyidesi idari para cezasına dönüştürülerek mahkemelerin görev alanı dışına çıkarılmış kesinleşen kararlar hakkındaki C. Savcılığının yapacağı işlemde, yasanın esprisine ve sevk amacına göre "İnfaz" sözcüğü kullanılmakla birlikte tahsil olarak belirtilmiştir. Bu itibarla ceza yargılama ve uygulaması bu aşamada artık sözkonusu olmayıp yapılacak her türlü işlem idaridir. Yargıtay'ca yapılacak denetim veya inceleme söz konusu değildir, diğer bir ifadeyle Yargıtay'ın da görevi kalmamıştır. Bu itibarla dosyanın incelenmeksizin mahalli C. Savcılığı'na gönderilmek üzere C. Başsavcılığı'na iadesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklandığı üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere C. Başsavcılığı'na iadesine, 14.11.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.