 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1988/272
K: 1988/363
T: 17.10.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Resmi evrakı yoketmek suçundan sanık Mehmet'in TCY.nın 342/1, 59. maddeleri uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı gözönünde tutularak 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, (Eskişehir Ağır Ceza Mahkemesi)nden 29.1.1987 gün ve 1986/191, 1987/17 sayı ile verilen hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen 6. Ceza Dairesi, 22.12.1987 gün ve 8812/11038 sayı ile; (Protesto edilmesinin, senedin Türk Ticaret Yasasındaki öğeleri içerdiği anlamına gelemeyeceğinden, öğeler saptanamadığı takdirde eylemin TCY.nın 345. maddesine gireceği gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması) nedeniyle bozulmasına karar vermiştir.
Bu karara karşı dosyanın gönderildiği Yerel Mahkeme; karar yerinde yazılı gerekçe ile direnme kararı vermiştir.
Bu hükmünde sanık vekili tarafından süresinde temyizi üzerine, dosya C. Başsavcılığı'nın bozma isteyen 31.5.1988 gün ve 3880 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İncelenen dosya ve kanıtlara göre;
Sanığın şikayetciden bir kamyon alarak 18 adet toplam bedeli 1.740.000 lira olan bonolar düzenleyerek verdiği, daha sonra bu bonoları kendisine ciro edilmiş başkalarının bonoları ile değiştireceğini söyleyerek şikayetçiden alıp yırttığı, dolayısıyla suça konusu bono niteliğinde olduğu ileri sürülen senetlerin elde edilemediği anlaşılmaktadır.
Suça konu ve bono niteliğinde oldukları idda edien senetler elde edilemediğine göre; Türk Ticaret Yasasının 688. maddesinde öngörülen öğeleri taşıyıp taşımadıkları, bono niteliğinde olup olmadıkları belirlenememektedir. Bu tür senetlerin protesto edilmiş olmaları da onlara resmi belge niteliğini kazandıramaz. O halde suça konu senetlerin öğelerin saptanamadığına göre kuşkudan sanık yararlanır gene ilkesi uyarınca bu senetlerin özel belge niteliğinde kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bu itibarla Özel Daire bozma kararı yerindedir. Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle sanık vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmüş bulunduğundan Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, 17.10.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.