DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu öleme sebebiyet vermek suçundan sanık Tahsin'in TCK.nun 455/1-son, 647 sayılı Yasanın 4,6 ve 2918 sayılı Yasasın 119. maddeleri uyarınca 55.875 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 1 ay süre ile ehliyetinin geçici olarak alınmasına ve cezanın teciline ilişkin, (Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 27.3.1987 gün ve 1985/186-1987/136 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Özel Dairece onanmasına karar verilmiştir.

31.9.1988 gün ve 75 sayı ile itiraz yoluna başvuran C. Başsavcılığı, "...vuku bulan ölüm sanığın kusurlu sevk ve ideresinden kaynaklanan çarpma sonucu meydana gelmemiştir. Maktülün iradi olarak kendisini aracın altına atması sonucu meydana gelmiştir. Olay sırasında ana yola çıkmaya çalışan sanığın doğal olarak dikkatıni yola çevirmesi gerektiğinden olayın olmaması için alacağı bir tedbir bulunmamaktadır. Nitekim, hazırlıkta dinlenen bilirkişi de sanığın kusursuz olduğunu belirtmiştir.

Adli Tıp Kurumu raporunda sanığın 2/8 oranında kusurlu olduğu belirtmişse de olaya yaklaşım biçimi ve anlatımları aynı olan iki rapor arasındaki çelişkinin giderilmesi gerekir. Söz konusu çelişki giderilmeden Adli Tıp Kurumu raporuna itibar edilerek hüküm kurulması yasaya aykırıdır..." gerekçesiyle, Özel Daire onama kararının kadırılarak Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasını istemiştir.

Dosya, 1. Başkanlığına gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Oluşa ve mevcut delillere göre, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonuna Düzce H.... Restaurant petrol İstasyonu'ndan petrol aldıktan sonra, anayola çıkmak üzere hareket ettiğinde maktül İsmail'e çarparak ölümüne sebebiyet verdiği saptanmıştır.

Bu olay nedeniyle, Trafik Komiseri Ahmet ile Polis memuru Doğan tarafından düzenlenen 2.8.1985 tarihli raporda sanığın kusursuz olduğu belirtildiği halde, Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Kurulu raporunda 2/8 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir.

Her iki raporda da olayı anlatış, ve yapılan açıklamalar aynı olduğu halde farklı sonuçlara varılmış olması Adli Tıp Kurumu raporundaki çelişkiden kaynaklanmaktadır. Çünkü anılan raporda maktülün vasıtaya tehlikeli bir şekilde yaklaştığı ve vasıtanın olay anında yavaş hareket ettiği vurfulanmakla birlikte sanığın 2/8 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Oysa yavaş bir şekilde anayola çıkmaya çalışan sanığın dikkatini gidiş istikametine yoğunlaştırması ve bir dinlenme duraklama yeri olan olay yerinde sağa sola gelen insarların tümünü kontrol etmesi beklenemez.

Bu nedenle olaya uygun düşmeyen ve açıklamaları ile ulaştığı sonuç çelişki olan ve sanığa kusur izafe eden Adli Tıp Kurumu raporuna dayanılarak sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan C. Başsavcılığının itirazının kabulüne, olayda aydınlatılacak bir husus bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan iki ayrı nedenle C. Başsavcılığının itirazının kabulüne, Özel Daire onama kararının kaldırılarak hükmün BOZULMASINA, 10.10.1988 gününde oybirliğiyle ile sanığa kabili izafe kusur bulunmadığından yeniden bilirkişi incelemesi gerekmediğinden ve bu nedenle beraetine 7.11.1988 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972