T.C YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ E: 2003/9304 K: 2003/23599 T: 30.12.2003
Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

ÜRETİM KAYBINDAN DOĞAN TAZMİNAT
KANUNSUZ GREV
CEZA MAHKEMESİ KARARI

ÖZETİ: İşyerinde bir kısım işçilerin gerçekleştirdikleri iş bırakma eyleminin sendika yetkilileri ile işyeri sendika temsilcilerinin yönlendirmesi sonucu gerçekleşmediği ceza mahkemesi kararıyla açıklandığı üzere, davalıların işçileri buna teşvik ettikleri hususu objektif delillerle kanıtlanamadığından üretim kaybından doğan tazminat davasının reddine karar verilmesi gerekir.

s. SendikalarK/17
s. K/46,70

Taraflar arasındaki üretim kaybından doğan tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30.12.2003 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılar adına Avukat A.P. ile karşı taraf adına Avukat S.B. ve K.E. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Davacı işveren, işyerinde çalışan birkısım işçilerin 13.8.1999 tarihinde bir günlük kanunsuz greve gittikleri ve bunu sendika yetkilileri ile işyeri sendika temsilcilerinin yönlendirmesi sonucu gerçekleştirdikleri iddiasıyla uğramış olduğu zararının tazmini isteğiyle bu davayı açmıştır. Davada, sendika tüzel kişiliği ile sendikanın genel merkez yöneticileri ve birkısım şube yetkilileri ve yine işyeri sendika temsilcileri davalı olarak gösterilmiştir. Mahkemece isteğin kabulü ile zararın davalılardan müştereken müteselsilen tahsiline dair karar verilmiştir. İşyerinde 13.8.1999 tarihinde birkısım işçilerin katıldığı iş bırakma eylemi gerçekleşmiştir. Ancak bu eylemle ilgili davalı sendikanın yönetim kurulu üyelerince imzalanmış 2821 Sayılı Sendikalar Kanunu'nun 17. maddesine uygun bir karar bulunmamaktadır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, konu ile ilgili olarak kanun dışı grevin tespitine dair 2822 Sayılı Toplu iş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Yasasının 46. maddesi uyarınca mahkemece verilen bir karar da yoktur. Davacı işverence yapılan şikayet üzerine aralarında bir kısım davalılarında bulunduğu sendika yetkilileri ile işyeri sendika temsilcileri hakkında kanunsuz greve teşvik etmek suçundan kamu davası açılmış ve yapılan yargılama sonunda sanıkların beraatlerine dair karar verilmiş, söz konusu hüküm Yargıtay tarafından onanmak suretiyle kesinleşmiştir. Anılan Ceza mahkemesi kararında, işi bırakma eylemini sanıkların yönlendirmediği, işçilerin Emek Platformunun bu kararını basından öğrenerek bu eylemi gerçekleştirdikleri açıklanmıştır. Böylece bir kısım davalıların kanunsuz greve teşvik eylemlerinin olmadığı hususu kesinleşmiş durumdadır. Yapılan bu açıklamalara ve dosya içindeki bilgi ve belgelere göre işyerinde bir kısım işçilerin gerçekleştirdikleri iş bırakma eylemini davalıların yönlendirdikleri veya işçileri buna teşvik ettikleri hususu objektif delillerle kanıtlanabilmiş değildir. Böyle olunca davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, Davalı yararına takdir edilen 375.000.000 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.12.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.