 |
T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E: 2003/8682
K: 2003/19629
T: 20.11.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- FAZLA MESAİ
- CEZAİ ŞART
- ASKIYA ALINMA
ÖZETİ: Bir işçinin her gün fazla mesai yaptığının kabulü hayatın olağan akışına uygun düşmez. Gerçekten mazeret, hastalık, izin ve benzeri ihtiyaçlar nedeniyle bir insanın zaman zaman fazla mesai yapmaması ihtimali her zaman mevcuttur. Bu itibarla fazla çalışma alacağından bir indirim yapılarak sonuca gidilmelidir.
Davacının iş akdi davalı işveren tarafından 24.04.2000 tarihinde askıya alınmak suretiyle haksız feshedilmiştir. Bu durum karşısında davacı ihbar ve kıdem tazminatlarına hak kazandığı halde, bu isteklerin mahkemece reddedilmesi hatalıdır.
Aynı eylem için birden fazla aynı nitelikli cezai şartın kabulü dairemizin uygulamasına göre mümkün olmadığından davacı işçinin daha lehine olan TİS.nin 57. maddesindeki cezai şartın Borçlar Kanununun 16l/son maddesi uyarınca değerlendirmeye tabi tutulmak suretiyle hüküm altına alınması gerekir.
818 s. BK/161
1475 s. İşK/35
4857 s. İşK/41
Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı ile yıllık izin ücreti, giyim yardımı, kıdemlilik zammı, kıdemli işçiliği teşvik ikramiyesi gece çalışma zammı ile sorumluluk zammının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektiriri sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacı işçinin beş yıla yakın bir süre için çalıştığı her iş günü 4.5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Bir işçinin her gün fazla mesai yaptığının kabulü hayatın olağan akışına uygun düşmez. Gerçekten mazeret, hastalık, izin ve benzeri ihtiyaçlar nedeniyle bir insanın zaman zaman fazla mesai yapmaması ihtimali her zaman mevcuttur. Bu itibarla fazla çalışma alacağından bir indirim yapılarak sonuca gidilmelidir.
3.Dosya içeriğinden davacının 1992 yılından bu yana aralıksız ve sürekli işlerde çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacının iş akti davalı işveren tarafından 24.04.2000 tarihinde askıya alınmak suretiyle haksız feshedilmiştir. Bu durum karşısında davacı ihbar ve kıdem tazminatlarına hak kazandığı halde, bu isteklerin mahkemece reddedilmesi hatalıdır.
4.Davacı işçi, hizmet akdinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek TİS.nin 26.maddesinde öngörülen iş güvencesi tazminatım 33.maddesinde yer alan kötüniyet tazminatını ve 57.maddesinde belirtilen cezai şartı ayrı ayrı talep etmiştir.
Hizmet akdinin davalı işverence haksız olarak ve TİS.nin 57.maddesinde öngörülen yönteme aykırı şekilde fesih edildiği açıktır. TİS.nin yukarıda belirtilen maddelerinde düzenlenen tazminatların tamamı nitelikleri itibarıyla cezai şart olduğundan aynı eylem için birden fazla aynı nitelikli cezai şartın kabulü dairemizin uygulamasına göre mümkün olmadığından davacı işçinin daha lehine olan TİS.nin 57.maddesindeki cezai şartın Borçlar Kanununun 161/son maddesi uyarınca değerlendirmeye tabi tutulmak suretiyle hüküm altına alınması gerekir.
Mahkemece bu tazminatında reddine karar verilmiş olması ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.11.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.
|
