 |
T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E: 2003/2114
K: 2003/14822
T: 19.09.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ZAMANAŞIMI
İçtihat Özeti: 27.7.1983 tarihinde kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti muaccel hale gelen davacının aynı işyerinde çalışmasını sürdürmüş olsa da zamanaşımı süresi dolduğundan anılan dönemin kıdem tazminatını ve yıllık izin ücretlerini dava tarihi olan 3.11.2000 itibarıyla talep etmesi mümkün değildir.
1475 s. IşK/14
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, hafta tatili ve fazla çalışma ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektiriri sebeplere göre davacının temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davalılann temyizine gelince
- Davalıların aşağıda gösterilen nedenler dışında temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.
- Davacı davalı minibüs işyerinde 1.3.1969-27.7.1983 tarihleri arasındaki çalışmasını yaşlılık aylığı almak amacıyla iş sözleşmesini feshetmek suretiyle sona erdirmiştir. 27.7.1983 tarihinde kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti muaccel hale gelen davacının aynı işyerinde çalışmasını sürdürmüş olsa da zamanaşımı süresi dolduğundan anılan dönemin kıdem tazminatını ve yıllık izin ücretlerini dava tarihi olan 3.11.2000 itibarıyla talep etmesi mümkün değildir. Bu nedenle 28.7.1983-8.9.2000 tarihleri arasında davalılar işyerinde yeni bir iş sözleşmesiyle aralıksız çalışma göz önüne alınarak davacının kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti hesap edilerek hüküm altına alınması gerekirken yaşlılık aylığına hak kazanmak suretiyle sona eren ilk dönem de dahil edilerek karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.9.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.