 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 2002/16031
K: 2003/4213
T: 17.03.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1475 s. İşK/89
Davacı, ihbar, kıdem tazminatı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme,davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
]. Dosyadaki yaztlara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı iş akdinin 2.12.1999 tarihinde haksız olarak son verdiğini belirterek ihbar ve kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur. Davalı ise davacının 2.12. 1999 tarihinden itibaren. işe gelmediğini belirterek reddini savunmuştur. Mahkeme bu isteklerinde reddine karar vermiştir.
Davacı işçinin 2.12.1999 tarihinde işine son verildiğinden bahisle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürlüğüne şikayette bulunduğu anlaşılmaktadır. Iş Müfettişi raporunda da; davacı işçinin izin bitim tarihi olan 2.12.1999 günü iş yerine gelip işe başlamak istediğinde işe alınmadığı, daha sonra da işe gelmediğinden bahisle 7.12.1999 tarihli tutanak tutulup 15.12.1999 tarihinde kendisine tebliğ ettirildiği dolayısıyla işverenin devamsızlık iddiasının yersiz olduğu belirtilmiştir. İş Kanununun 89. maddesi gereğince iş müfettişi raporları aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir. İşveren işçinin devamsızlığını kesin delillerle kanıtlaması gerekir. İş aktinin nasıl sona erdiğine dair dinlenen davalı tanıklarından birisi açık bir beyanda bulunmamış,diğeri ise nasıl işten ayrıldığını bilmediğini söylemiştir. Davacı tanığı ise işçinin 10 yıl iş yerinde çalıştığını, devamsızlığı olmadığını, işverence işten çıkartıldığını belirtmiştir. Bu nedenlerle davacının iş aktinin davalıca haksız feshedildiği anlaşılmakla ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.3.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.