 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E : 2001/8243
K : 2001/10688
T : 20.6.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, izin, ücret,fazla çalışma ile resmi bayram gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı, 1.12.1991 tarihinde işe girdiğini,önceleri Ltd.Şti.ne ait olan iş yerinin bilahare davalıya devredildiğini. 1.8.1999 tarihinde askere gittiğini belirterek ödenmiyen kıdem tazminatı,ücret ve diğer işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı ise davacının 15.5.1998 tarihinde işe başlayıp 30.4.1999 tarihinde askerlik nedeniyle işten ayrıldığım,süre yönünden kıdem tazminatına hak kazanmadığım belirterek tüm isteklerin reddini savunmuştur.
Mahkeme davacının 1.12.1997 tarihinde işe girdiğini kabul ederek dava konusu alacakları kısmen hüküm altına almıştır.
Davada öncelikle çözümlenmesi gereken konu davacının hangi tarihte iş yerine girdiğinin tespiti noktasında toplanmaktadır.
Dosyada mübrez Sosyal Sigortalar Kurumu hesap cetvelinde davacının 1.12.1997 tarihinde işe girdiği görülmekle birlikte adı geçenin şahsi sicil dosyasının Bakırköy Sigorta Müdürlüğüne gönderildiği belirtilmiştir.
Dinlenen davacı tanıklarından birisi,davacınm 1991 yılının son aylarında işe girdiğini,matbaa işyerinde askere gidinceye kadar devamlı çalıştığını söylemiştir. Diğer davacı tanığı da, kendisinin 1997 Eylül ayında aynı yerde işe girdiğinde davacının iş yerinde çalışmakta olduğunu daha sonra usta olarak ofset makinasında çalıştığını,davalının iş yerini devir aldığın da iş ve işyerinde bir değişiklik olmadığını belirtmiştir.
Davalı taraf ise kesin mehile rağmen tanık dinletmemiştir.. Dosyada mübrez 2.8.1999 tarihli Askerliğe Sevk pusulasından da davacının askerlik nedeniyle iş yerinden ayrıldığı anlaşılmaktadır. Keza dosyadaki belgelerden davacının 23.9.1999 doğumlu olduğu görülmektedir.
Mahkeme davacının işe giriş ve ayrılış tarihleri hususunda davalı savunmasını yerinde görmediği gibi işe giriş tarihi hususunda davacının da iddiasına itibar etmiyerek SSK hesap cetvelindeki 1.12.1997 tarihini kabul etmiştir. Az önce belirtilen SSK İstanbul İhtiyarlık Sigorta Müdürlüğünün hesap cetveli yeterince açık değildir. Şahsi sicil dosyasının da adı geçen Müdürlükte olmadığı bildirilmiştir. Öbür yandan davacı tanıkları açık ve ayrıntılı beyanlarından davacının işe girişinin 1991 yılının son aylarında olduğunu belirtmişlerdir.
Yukarıda belirtilen hususlar ve dosyadaki bilgi ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde, 1979 doğumlu olan davacının, önce davalının eşinin de ortağı bulunduğu Ltd.Şti.'nin matbaa iş yerinde 1.12.1991 de küçük yaşta işe başladığı 1.12.1997 tarihinde sigortalı olduğu işyeri 15.5.1998 tarihinde de davalının devraldığı davacının aynı yerde çalışmasını sürdürdüğü ve zamanla ofset makinası ustası olduğu, 1.8.1999 tarihinde askerlik nedeniyle hizmet akdinin sona erdirildiği,anlaşılmakla; bilirkişinin 1. seçenek olarak hesap ettiği; davacının 13 yaşını doldurduğu 23.9.1992 tarihinden askerlik nedeniyle ayrıldığı 1.8.1999 tarihine kadar çalıştığı hizmet süresi kabul edilerek buna göre hüküm kurulması gerekirken,yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.6.2001 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Davacının SSK kayıtlarına göre işe giriş tarihi 1.12.1997 dir. Davacının iddiası gibi 1991 de işe başladığı yolunda bilgi veren Serdar Kocaoğlu'nun davacının oturduğu mahalleden arkadaşı olduğu, başka bir anlatımla davalıya ait işyerinde çalışmadığı gibi işyeri ile ilişkili bir şahıs olmadığı bu nedenlerle çalışmalar konusunda görgüye dayalı bilgisinin bulunmadığı 1979 doğumlu olan davacının 11-12 gibi küçük bir yaşta matbaa gibi ağır bir iş kolunda ofset ustası olarak işe alınma iddiasının kabulünün hayatın normal akışına ve iş yaşamının koşullarına uygun düşmediği gibi 1475 Sayılı İş Yasasının 67/1 maddesinde 15 yaşından aşağı çocukların çalıştırılması da yasaklanmıştır. Açıklanan bu nedenlerle mahkeme kararı dosya içeriğine ve yasaya uygun düştüğünden ONANMASI görüşündeyim.
Daire çoğunluğunun bozma kararına katılamıyorum.