 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E : 2001/14868
K : 2001/19188
T : 11.12.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret farkı, ikramiye, sosyal yardım, aile çocuk, vasıta yardımı ile ; ilave tediye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde, davalı avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
YARGITAY KARARI
Davacı işçi 20.3.1996 tarihinde davalı kuruma tebliğ edilen dilekçe ile dayanışma aidatı kesilmesi suretiyle işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinden yararlanma isteğinde bulunmuş, davalı kurumca davacının taşeron işçisi olduğu gerekçesiyle bu isteği reddedilmiştir. Davacı işçi açmış olduğu bu dava ile. 20.3.1996 tarihinden, toplu iş sözleşmesinin süresinin bittiği 31.12.1996 tarihine kadar sözleşmeden yararlanma iddiasıyla bir kısım fark isteklerde bulunmuş, mahkemece isteklerin kabulüne karar verilmiştir.
Davada öncelikle çözümlenmesi gereken husus davacının çalıştığı temizlik işinin davalı kurumca gerçekten ihale yolu ile firmalara verilip verilmediği ve davacının kurumun işçisi olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosyada mevcut ihale belgelerine göre. davalı M.K.E. Kurumunun İstanbul Bölge
Müdürlüğüne ait misafirhane, yemekhane ve büroların temizlik işlerinin Doğan T... firmasına, verildiği görülmektedir. Davalı kurumun asli görevinin dışında olan temizlik işlerinin en uygun teklif veren firmaya verildiği, yapılan .ihalenin .Bakanlar.Kurulunca çıkarılan tip. şartname hükümlerine, Sosyal Sigortalar Kurumunun tebliğlerine.ye nihayet Maliye Bakanlığının bu konudaki tamimlerine uygun olarak yapıldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan Sosyal Sigortalar Kurumuna verilen davacıya ait bordrolardan da işverenin
ihaleyi alan firma olduğu, keza davacının çalıştığı döneme ait imzalı ücret bordrolarının da
aynı firma tarafından düzenlendiği istek konusu dönemde hatta sonrasında dahi davacının
çalıştığı süre içinde taşeronun hiç değişmediği dosya içindeki bilgi ve belgelerden
anlatılmaktadır.
Bütün bu anlatımlardan ve tüm dosya içeriğinden, davalı kurum ile alt işveren arasında bir muvazaa sözleşmesinin sözkonusu olmadığı davacı işçinin 1475 sayılı İş Kanununun 1/son
maddesi kapsamında alt işverenin işçisi olduğu anlaşılmakla asıl işverenin tarafı olduğu toplu iş sözleşmesinden, yararlanması olanağı bulunmamaktadır. Böyle, olunca davacının
ikramiye, sosyal yardım, aile ve çocuk yardımı ve ilave tediye isteklerinin reddi gerekir. Mahkemece hatalı değerlendirme ile anılan isteklerin kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.