 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E : 2001/10043
K : 2001/14102
T : 19.9.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı işçi davalıya ait işyerinde çalışırken yolsuz işlemlerde bulunması gerekçe gösterilerek işine son verildiğini iddia etmek sureti ile kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur. Hakikaten davacının işyerindeki işlemlerinden ve durumlarından dolayı hüküm giydiği bellidir. Mahkemece bu olguya dayanılarak kıdem tazminatı isteği reddedilmiştir. Ne var ki; dosya içeriğine göre davacı işçinin 1.6.1994 tarihinde yaşlılık aylığı almak sureti ile,yani işverenin feshinden önce işten ayrıldığı izlenimi uyanmaktadır. Ancak bu konu tartışılmamış ve kesinlik kazanmamıştır. Bu nokta üzerinde öncelikle durularak davacı işçinin emeklilik nedeni ile işten ayrılıp ayrılmadığı belirlenmeli ayrıldığı anlaşıldığı takdirde ise kıdem tazminatına hak kazanacağı kabul edilmelidir.
Kıdem tazminatına hak kazanamayacağı bir başka anlatımla emeklilik olgusunun fesih iradesinden önce gerçekleşmediği anlaşıldığı takdir de ise;davalı işverenin fesih iradesini altı işgünü ve bir yıllık süre içinde kullanıp kullanmadığı tesbit edilmelidir. Bu durumda da davalı kooperatif olduğuna göre feshe yetkili organın yolsuzluk olayını öğrendiği tarihten itibaren 6 işgünü içinde fesih yoluna gidip gitmediği ; 6 iş günlük süre içinde feshedilmesi halinde de olayın vukuundan itibaren bir yıllık sürenin geçirilip geçirilmediği araştırılarak bütün bunların sonucuna göre karar verilmelidir.
Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.9.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.