 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 2000/3470
K: 2000/3357
T: 27.3.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TEBLİĞDEN İMTİNADA KIDEM TAZMİNATI BAŞLANGICI
GERÇEK ÜCRET
ÖZET : İşverenin fesih bildirimini tebliğ etmekten kaçınan işçinin kıdem tazminatı hesaplanırken, sonradan yaptığı tebliğ tarihi değil, tebellüğden imtina ettiği tarih esas alınır.
İhbar ve kıdem tazminatı hesaplanırken, bordroda gösterilen ücret değil açıklığa kavuşturulan gerçek ücret nazara alınmalıdır.
(1475 s. iş K. m. 13, 14)
Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı işçinin davalı idare tarafından haksız olarak işten çıkarıldığı mahkemenin de kabulündedir. Ne var ki işverenin fesih bildiriminin 3.5.1999 tarihinde tebliğ edilmek istenmesine rağmen tebellüğden imtina etmesi nedeniyle kendisine tebligatın yapılamadığı anlaşılmaktadır. Daha sonraki tebligatın geçerli olduğu kabul edilerek 14.6.1999 tarihine kadar davacının çalıştığı şeklindeki düşünce ve değerlendirme hatalıdır. Önceki tarihe göre kıdem tazminatı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır,
3. Bilirkişi raporuna karşı itiraz dilekçesinde davacı vekili bordroda gösterilen miktarın altında bir ücret ödemesi yapılmakta olduğunu beyan ettiği gibi, İçişleri Bakanlığı Müfettişi tarafından yapılan inceleme sonucunda da bordrodaki miktarın ödenmediği açıklığa kavuşturulmuş ve davacının gerçek ücreti belirtilmiştir. Davacı tanıkları da aynı doğrultuda anlatımlarda bulunmuşlardır. Bu durumda ihbar ve kıdem tazminatlarının müfettiş raporundaki olgular da dikkate alınarak ödenmekte olan gerçek ücret üzerinden hesaplanmaları cihetine gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.3.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.