 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no:1999/14541
Karar no: 1999/14001
Tarih: 20.9.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TASARRUF KESİNTİLERİ - İŞVEREN KATKILARI
- TASARRUFU TEŞVİK ALACAĞI
- HİZMET AKTİ - İŞ MAHKEMELERİNİN GÖREVİ
ÖZET: Emeklilik nedeniyle iş yerinden ayrılan işçinin, tasarrufu teşvik alacağı davasında, kesintilerin tahsili görevinin Sosyal Sigortalar Kurumu olduğundan bahisle görevsizlik karan verilmemeli, îş Mahkemesinde davaya devam edilerek işin esası incelenip hesaplama yapılarak sonuca göre hüküm verilmelidir.
(3417 s. ÇTTK. m. 4, 6, 7 )
(5521 s. İMK. m. 1)
(506 s. SSK.)
Davacı, tasarruf teşvik alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, görev yönünden davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı,, davalıya ait işyerinde bir süre çalıştıktan sonra emeklilik sebebiyle ayrıldığını ve çalıştığı sırada ödenmeyen tasarruf kesintisi ile ilgili alacaklarının tahsilini istemiştir. Mahkemece 3417 sayılı Yasanın 7. Maddesine göre tasarruf teşvik kesintilerinin tahsili görevinin Sosyal Sigortalar Kurumuna verildiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı belirgin olarak 3417 sayılı Çalışanların Tasarrufa Teşvik Edilmesi ve Bu Tasarrufların Değerlendirilmesine Dair Kanunun 7. maddesidir. Anılan maddede "işverenlerin, ücretlerden yapacakları tasarruf kesintileri ile sağlayacakları işveren katkılarını 4. maddede belirtilen süreler içinde ilgililerin banka hesaplarına yatırılmamaları halinde, yatırılması gereken miktarlar resen veya ilgililerin başvurusu halinde Sosyal Sigortalar Kurumunca 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun primlerin tahsiline ilişkin hükümleri dairesinde tahsil olunarak alınacak gecikme zammı ile birlikte ilgili banka hesabına yatırılır." hükmü öngörülmüştür. Buna göre tasarruf kesintileri ile işveren katkılarının ilgililerin banka hesaplarına yatırılmaması halinde Sosyal Sigortalar Kurumu tahsile yetkili kılınmıştır.
Somut olayda kurum tarafından bu görevin yerine getirilmediği, tahsil edilmeyen tasarruf tutarları ve işveren katkıları sebebiyle davacıya emeklilikte ödenen tasarruf tutarı ve nema alacaklarında azalma olduğu iddiası mevcuttur. Gerçekten de davalı işverence 3417 sayılı Yasanın 4, maddesi gereği tasarruf teşvik kesintileri ile tarafından aynı Yasanın 7. maddesi gereği tasarruf teşvik kesintileri ile işveren katkılarının yatırılmaması ve giderek Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından aynı Yasanın 7. maddesi gereği tahsil edilmemesi durumunda, davacı işçiye emeklilikte ödenmesi gereken zorunlu tasarruf miktar ile nema alacaklarında azalma olacağı kuşkusuzdur. Böyle olunca davacı işçinin yasadan kaynaklanan bu alacağa kavuşması için Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından gereğinin yapılmasını beklemek dışında dava açma imkanı da vardır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunun 1. maddesi gereği işçi ile işveren arasında, hizmet ilişkisinden doğan bu uyuşmazlığın çözümü yeri iş mahkemeleridir. Mahkemece işin esasının incelenerek hesaplama yapılıp bulunacak miktar 3417 sayılı Kanunun 6/1 maddesi uyarınca hüküm altına alınmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.9.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.