T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

Esas no: 1999/1225

Karar no: 1999/1970

Tarih: 11.2.1999

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

1475/m.14

Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti ile hafta tatili gündeliğinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından teniyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR :

1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre taraflar arasındaki hizmet akdi 31.12.1995 tarihinde bozulduktan sonra davacı 5.12.1996 tarihinde bu davayı açarak geriye doğru beş yıllık süre için yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir. Bu istek dikkate alınarak dava tarihinden geriye doğru beş yıllık sürenin 5.12.1991'e kadarki süreyi kapsadığı kabul edilerek bu iki tarih arasındaki 4 yıllık süre için hesaplamalar yapılması gerekirdi. Gerçekten fesih dava tarihinden itibaren bir yıl önce 31.12.1995 tarihinden önce gerçekleşmiştir. Mahkemece hükmüne uyulan Dairemiz bozma kararında da bu husus üzerinde durulmuş ancak bunlara rağmen bozma gereği yerine getirilmemiştir.

3. Kıdem tazminatına mahsuben avans olarak işveren tarafından ödenen miktarların faiziyle birlikte mahsubu gerekirken faiz dikkate alınmaksızın ana paranın mahsubu ile yetinilmiştir. Borçlar Kanunundaki yasal faizin de hesaplanıp düşülmesi gerekir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.2.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.