 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/7461
Karar No : 1998/7816
Tarih : 28.04.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatları fark alacakları ile yıllık ücretli izin parası ve teşfik primi alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işakdinin feshinden dolayı eksik ödenen ihbar ve kıdem tazminatı farkları ile yıllık izin ücreti, kıdemli işçiliği teşvik primi, Toplu İş Sözleşmesinin 22. maddesinde öngörülen cezai şartın davalı işverenden tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemeye davayı reddetmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı, davalı işveren yanında çalışırken Aralık 1996 tarihinde işverence iş akdinin feshedilerek ihbar ve kıdem tazminatları ödenmiştir. Ne varki ihbar tazminatının hangi tarihte ödendiği konusunda dosyada herhangi bir bilgi ve belge bulunmamaktadır.
Gerçekten ihbar ve kıdem tazminatı yeni yılda ödenmiş ise 1.1.1997 tarihinde yükselen tavan gözönünde tutulmak sureti ile davacı yararına ihbar ve kıdem tazminatı farkı doğacaktır. Mahkemece bu husus üzerinde durulmadan anılan isteklerin reddi hatalıdır.
Davacı yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek bu konuda istekde bulunmuştur. Mahkemenin yıllık izin defterini işverenden celbetmeden ve bu istek üzerinde gerekli inceleme yapmaksızın reddetmesi ayrı bir bozma nedenidir.
Öte yandan kıdemli işçiliği teşvik primi ve Toplu İş sözleşmesinin 22. maddesinde öngörülen cezai şart ile ilgili koşulları araştırmadan bu isteklerin reddedilmeside isabetsiz olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.