 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/4484
Karar No : 1998/7555
Tarih : 21.04.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatıyla ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının temyiz itirazlarının reddine,
Davalının temyizine gelince,
2. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı davalı kurum işyerine 30.9.1976 tarihinde girmiş 1.7.1994 tarihinde SSK.dan yaşlılık aylığı almak amacıyla işyerinde ayrılmıştır. Davalı kurum davacının yukarıda açıklanan geçen hizmeti için davacıya kıdem tazminatı ödemiştir. Ancak davacının yaşlılık aylığı almak için süre yönünden yeterli çalışması bulunmadığından kendisine aylık bağlanmamıştır. Bunun üzerine davacı davalı kuruma tekrar başvurarak yeniden işe alınmasını istemiş ve bu isteği olumlu karşılanarak aynı işyerinde 5.9.1994 tarihinde işe başlamıştır. Davacının çalışması 1.6.1995 tarihine kadar sürmüştür. Bu tarihde SSK.ya başvurarak yaşlılık aylılık aylığı bağlanmasını istemiştir. Davacı bu kez tüm çalışma süresinin gözönünde tutulmak suretiyle fark kıdem tazminatı istemiştir. Mahkemece anılan istek kabul edilmiştir.
Yukarıda açıklandığı gibi davacının 30.9.1976-1.7.1994 tarihleri arasındaki hizmetinin karşılığı olan kıdem tazminatı davalı tarafından yönetimce kendisine ödenmiştir. Davacının yaşlılık aylığına hak kazanabilmesi için gerekli koşullar oluşmadığı için yaşlılık aylığı alamamış ve yeniden işe başlamış ve 8 ay 26 gün çalıştıktan sonra bu işyerinden ayrılmış bulunmaktadır. Son dönem çalışmasının önceki hizmetleriyle birleştirilmesi suretiyle fark kıdem tazminatına hüküm kurulması hatalıdır. Kaldı ki bakiye süre bir yılı durdurmadığı için yasal olarak bu dönem içinde kıdem tazminatı hükmedilemez. Açıklanan nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.