 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/4471
Karar No : 1998/7546
Tarih : 21.04.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bilirkişi raporunda, ihbar tazminatı maddi hata sonucu 145.701.920 TL olarak yazılmış bulunduğu bununda virgülden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Gerçekten bu miktarın üstünde 15.000.000 TL'nin hüküm altına alınması isabetsizdir.
3- Kıdem tazminatı için geçmiş günler faizinin hüküm altına alınabilmesi için öncelikle bu tazminatın davacı işçiye hangi tarihte fiilen ödendiğinin açık ve kesin biçimde tesbiti gerekir. Dosyada bulunan 15.4.1997 tarihli belgede kıdem tazminatı hesabı yapılmış davacınında imzası bulunmakta ise de aynı tarihte bu tazminatın ödenip ödenmediği belli değildir. Şayet 15.4.1997 tarihinde kıdem tazminatı ödenmiş ise davacı Borçlar Kanununun 113. maddesine göre feri nitelikte faiz alacağını saklı tutmadığına göre böyle bir faize hak kazanamaz. Dosya içinde 24.4.1997 tarihli diğer bir belgede ise davacı faiz talep hakkını saklı tuttuğunu açıklamıştır. 24.4.1997 tarihine kadar böyle bir ödeme yoksa davacı tarafından faiz alacağı usulüne uygun şekilde saklı tutulmuş olmaktadır. Bu takdirde ise davacı faize hak kazanır. Konunun açıklığa kavuşturulması için kararın bozulması gerekmiştir.
4- 4.3.1996 tarihli davacının dilekçesi ihbar tazinatı açısından davalı işvereni temerrüde düşürür nitelikte saymak gerekir. Gerçekten bu başvurusu ile ihbar tazminatını istediğine göre ihbar tazminatı faiz başlangıç tarihi olarak anılan dilekçe tarihi esas alınmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.