Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası, ücret ve cezai şart alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2 - Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı işçi ile davalı işveren arasında bir yıl süreli iş akdi yapılmıştır. Sözleşme bitiminden önce 2.11.1996 tarihinde feshedilmiş olup davacı bakiye sürenin ücretini talep etmiştir. Mahkeme bu isteği aynen kabul etmiştir. Borçlar Kanunu`nun 325. maddesine göre "iş sahibi işi kabulde temerrüt ederse işçi yüklendiği işi yapmaya mecbur olmaksızın sözleşmedeki ücreti isteyebilir ancak işi yapmadığından dolayı tasarruf ettiği yahut diğer bir iş ile kazandığı ve kazanmaktan kasten feragat eylediği şeyi mahsup ettirmeye mecburdur". Mahkemece bu husus üzerinde durulmadan bakiye sürenin tümü için ücrete hükmedilmesi hatalıdır.

3 - Yine aynı sözleşmenin 3. maddesinde sözleşmenin taraflardan biri tarafından feshi halinde 7.000 Alman Markı cezai şart olarak öngörülmüştür. Mahkemenin bu isteği Borçlar Kanunu`nun 161/son maddesini gözönünde tutmadan aynen kabul etmesi de ayrı bir bozma nedenidir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerden BOZULMASINA, 14.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972