Davacı, ücret ve ikramiye faiz alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

 

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

 

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

  

   1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,   

tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

 

2- Davacı işçi geç ödenen 1994 Haziran ayı ücreti için geçmiş günler faizi istemiş, mahkemece temerrüd tarihinden, ödeme tarihine kadar %30 oranında hesaplama yapılarak hüküm kurulmuş ancak Borçlar Kanunun 104/son maddesine aykırı şekilde faiz alacağını %30 faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir. Bu faiz alacağına faiz yürütülmeden hüküm kurulmalıdır.

 

3- 31.5.1994 tarihinde ödenmesi gereken ikramiye alacağı Toplu iş Sözleşmesinin 51. maddesinden kaynaklanmaktadır. Böyle olunca bu alacak için bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi yürütülmesi 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanununun 61. maddesi gereğidir. Davacı bu alacak yönünden de geçmiş günler faizi istemektedir. Geciken süreye göre hesaplama, birer yıllık dönemler itibarı ile yapılmalıdır. Bunun için de somut olayda 31.5.1994 tarihinde ikramiye ödenmediğine göre; bu tarihteki bir yıllık süre için en yüksek işletme kredisi faizi belirlenmeli, sonra aynı şekilde 31.5.1995 tarihinde başlayan ikinci yıllık dönem içinde aynı belirleme yoluna gidilmeli ve 31.5.1996 tarihinde de yine aynı şekilde işlem yapılmalı ve gecikilen ay ve gün sayısına göre en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden hesaplama yapılmalıdır. Ortalama hesap yöntemi Dairemiz uygulamasına aykırılık oluşturur. Bunun için Merkez Bankasına 1 yıllık süre için bankalarca uygulanan en yüksek faiz tereddüte yer vermeyecek şekilde sorulmalı ve alınacak cevaba göre belirtilen dönemler faizleri tesbit edilerek toplamı üzerinden hüküm kurulmalıdır. Böylece tesbit edilen ikramiye alacağı faizine artık faiz yürütülmemesi gerekir. Aksi halde yukarıda ikinci bendde açıklandığı gibi Borçlar Kanunun 104. maddesi ile çelişki meydana getirilmiş olur.

 

Sonuç Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972