 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2326
Karar No : 1998/5614
Tarih : 23.03.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, demirbaş eşya kontrol şefi olarak çalışırken 20.10.1995 tarihinde şeflikten alınmış aynı müdürlükte kadrosuz olarak çalıştırılmıştır. Davacı, açmış olduğu bu davayla eksik ödenen ücretin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme istek doğrultusunda hüküm kurmuştur.
Yerel mahkeme davayı, bilirkişi mütalaasına dayanarak kabul etmiştir. Sözkonusu bilirkişi raporunda, davacının kontrol şefi olarak çalışırken aylığnın net 24.293.800 lira olduğu, atamadan sonra aylık net ücretinin 10.141.000 liraya düştüğü belirtilerek fark alacak hesaplanmıştır. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı davalı ile birlikte 21.10.1981 tarihinde çalışmağa başlamış ve iş akdi 29.1.1997 tarihinde 1475 sayılı İş Kanununu 13. ve 14. maddeleri uyarınca ihbar ve kıdem tazminatları ödenmek suretiyle işveren Birlik tarafından feshedilmiştir. Davacı tazminatlarını alırken işverene bir ibraname vermiştir. Bu ibranamede, davacı çalıştığı süre boyunca ücret, sosyal hakları, bildirim ödencesi ve kıdem ödencesi gibi İş Kanunu ve Toplu iş sözleşmesinden doğan tüm haklarını tamamen aldığını bildirmiştir. Bu ibranamede davacı davalıyı tam anlamıyla ibra etmiş ve herhangi bir alacağı bulunmadığını ihtirazi kayıt öne sürmeden açıklamış ve imzalamıştır. Bu durumda davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.