 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/17997
Karar No : 1999/1971
Tarih : 11.2.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KIDEM TAZMİNATININ HESABI
HAK EDİLEN SON ÜCRETTEN HESAPLAMA
BAZ ALINAN ÜCRET
ÖZET : Davacı işçinin çalışırken hak ettiği son ücret üzerinden kıdem tazminatı hesabı yapılması gerekirken; iş veren, ücreti asgari ücrete indirerek bunun üzerinden kıdem tazminatı hesaplanması doğru olmadığı gibi, davacı işçi işten ayrıldıktan sonra da; emsali işçilerin ücretlerinin artırılmış olması nedeniyle bunun üzerinden hesaplama da boz olarak alınamaz.
(1475s. iş K. m. 14)
Davacı, fark kıdem tazminatı fazla çalışma parası, hafta ve genel tatil gündelikleri, ikramiye, giyim, kömür, kira yardımları ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm temyiz itirazları ile, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacı işçinin çalışırken hak ettiği son ücret üzerinden kıdem tazminatı hesabı yapılmamıştır ki, bu durum 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesine aykırılık oluşturur. Dosya içeriğine göre giydirilmiş brüt ücretinin 46.988.150.-TL. olduğu anlaşılmaktadır. İşveren ücreti asgari ücrete indirmiş ise de asgari ücretten kıdem tazminatı hesaplama yapılması olanağı yoktur. Davacı işçi işten ayrıldıktan sonra emsali işçilerin ücretleri artırılmış ise de bu artırılan ücretler hesaplamada baz olarak alınamaz. Bilirkişi raporu bu bakımdan hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.2.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.