 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/17
Karar No : 1998/6192
Tarih : 31.03.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar, kıdem tazminatı ve faizi, izin ücreti, ikramiye, ücret alacağı ile TİS'den doğan hakları ve cezai şart alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 31.3.1998 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat İ.H.S. ile karşı taraf adına Avukat A.R.Ö. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Yıllık ücretli izin alacağının Yönetmeliğin 70. maddesi uyarınca 30 gün üzerinden hesap edilmesi gerekir. Yönetmelik 1475 sayılı İş Kanunu'nun hükümlerine göre izin hakkının verilmesini öngörmüştür. Anılan Kanunun 52. maddesinin son fıkrasına göre iznini işyerinin bulunduğu yerden başka yerde geçirecek olanlara gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere ücretsiz izin verilebilmesi öngörülmüştür. Bu bakımdan yolda geçen sürelerden bahisle 34 gün üzerinden izin alacağına hüküm kurulması isabetsizdir.
3 - Dosyadaki bilgi ve belgelere göre fesih işleminin işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmesinin öngördüğü şekilde Disiplin Kurulu'ndan geçirildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda toplu işten çıkarma ile ilgili haksız fesih tazminatının hüküm altına alınması htalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 31.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.