 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1997/7711
K. 1997/11586
T. 11.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KIDEM TAZMİNATI
FAİZ
KARAR ÖZETİ : Kıdem tazminatının geç ödenmesi halinde, mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanması gerekir.
İşçi alacakları içinde ikramiye ve giyim alacakları da varsa, yapılan ödemede bunların mahsup edilip edilmediği göz önüne alınmalıdır.
(1475 s. İş K. m. 14/II, 26/5)
Davacı; ihbar, kıdem tazminatı, giyim ve yakacak yardımı, izin ücreti ve ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, dava dilekçesinde kıdem tazminatı için en yüksek işletme kredi faizinin hüküm altına alınmasını istemiş, mahkemece yasal faize karar verilmiştir. 1475 sayılı İş Kanununun 14/II. maddesine göre, kıdem tazminatının geç ödenmesi nedeniyle gecikilen süre dikkate alınarak mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmesi gerekir. Bu faiz de yasal ise de uygulamada tereddüte yer verilmemesi için bu konunun açıkça belirtilmesi gerekir.
3- Dosya içinde bulunan 11.5.1994 tarihli ödeme belgesinde, ikramiye ve giyim alacakları ile maaş farkı olarak 7.017.490 TL.nin davacı tarafça alındığı görüldüğü gibi, bilirkişi raporunda da bu ödemeye yer verilmiş bulunmaktadır. Ancak, bilirkişi raporunda bu ödemelerin ikramiye ve giyim alacağından mahsup edilip edilmediği anlaşılmamaktadır.
Bu konunun da açıklığa kavuşturulması, mahsup yapılmadığı taktirde gerçekleşen miktarlardan düşülmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.6.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.
