 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7442
Karar No : 1997/7584
Tarih : 25.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı, davalı Üniversitede işçi olarak çalıştıktan sonra emeklilik sebebiyle hizmet sözleşmesinin sona erdiğini ve aynı kurumda memur olarak çalıştığı sürelerin kıdem tazminatı hesabında gözönünde tutulmadığını ileri sürerek fark kıdem tazminatı talep etmiştir. Yerel mahkeme bu istemi reddetmiştir. Davacının temyizi üzerine Dairemizce verilen 18.3.1996 tarihli kararla davacının memuriyette geçen süresi için kıdem tazminatı farkının verilmesi gerektiğinden bahisle yerel mehkeme kararı bozulmuştur. Yerel mahkeme Dairemizin bozma kararına uymuş ise de, bu süreler için kıdem tazminatına hükmederken 1475 sayılı İş Kanununun 14/6. maddesine aykırı bir şekilde düzenlenen bilirkişi raporuna dayanarak hüküm kurmuştur. Gerçekten anılan yasa kuralına göre bu tazminatın T.C. Emekli Sandığına tabi olarak geçen hizmet süresine ait kısmı için ödenecek miktar, yaşlılık veya malullük aylığının başlangıç tarihinde T.C. Emekli Sandığı Kanununun yürürlükteki kurallarına göre emeklilik ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olmaması gerekir. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.