 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/6823
Karar No : 1997/10306
Tarih : 29.05.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatıyla, izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davalının temyizine gelince:
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı davalı belediyeye 1.1.1980 - 14.2.1990 arası memur olarak, 15.2.1990 - 26.10.1994 arası hizmet sözleşmesiyle bağlı olarak çalışmıştır. Davacının hizmet sözleşmesi yine davacı tarafından İş Kanunu md. 16/II-e'ye göre son verilmiştir. Bu durumda davacının memuriyette geçen çalışma süresinin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması İş Kanunu md. 14/4'e aykırıdır. Zira sözü edilen maddede, "T.C. Emekli Sandığı Kanunu ve Sosyal Sigortalar Kanunu veya Yalnız Sosyal Sigortalar Kanununa tabi olarak sadece aynı ya da değişik kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin birleştirilmesi suretiyle Sosyal Sigortalar Kanununa göre yaşlılık veya malullük aylığına ya da toptan ödemeye hak kazanan işçiye, bu kamu kuruluşlarında geçirdiği hizmet sürelerinin toplamı üzerinden son Kamu Kuruluşu İşverenince kıdem tazminatı ödenir" denilmektedir.
Davacı sözleşmeyi kendi feshettiği için yasada ve işçilikle geçen süre üzerinden hesaplanarak kıdem tazminatına karar verilmelidir. Yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
