 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/614
Karar No : 1997/6822
Tarih : 07.04.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti, sosyal yardım ve bayram tatili gündeliklerinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükümün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalılar avukatıncada duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 8.4.1997 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Yaşar T... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlüş açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilreek dosya incelenedi, gereği konuşulup düşünüldü.
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık şoför olarak davalıya ait işyerinde çalışmakta olan davacının hizmet sözleşmesinin 15.1.1992 tarihinde işin son bulduğunu ibraname alındığını savunmuş olmakla birlikte, dosya içinde bulunan pasaport fotokopisinde davacının 3.3.1992 tarihinde davalıya ait araçla yurtdışına çıktığı kaydı vardır. Ancak pasaportun diğer sapfaları dosyada yer almadığından, yurtda hangi tarihte giriş yaptığı anlaşılmamaktadır. Bu resmi belge üzerinde durulup diğer sapfalarda getirtilerek, işçinin hangi tarihe kadar çalıştığının açıklığa kavuşturulması gerkeri. Bundan başka Sosyal Sigortalar Kurumundan giriş bildirgeleri ve pirim tahakkuk cetvellerininide getirtilerek davacının çalışmasının hangi tarihe kadar sürdüğünün kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi gerekir. Böyle bir inceleme ve araştırma yapılmaksızın soyut iddiaya değer verilerek istek doğrultusunda hüküm kurulmuş olması isabetsiz görülmüştür.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 6.000.000 TL. duruşma harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 8.4.1997 günüde oybirilğiyle karar verildi.