Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma parası ve izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmiş ise de duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Dosyadaki yazılara ve toplanan deliller ile kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve davacının mahkeme kanalı ile tesbit yapılmasını bu davanın açılmasından önce istemiş olup tesbit isteğini içeren dilekçesinde 1994 Ağustos ayı ile 1995 Nisan ayı arasını kapsayan dönemde yaptığı fazla mesainin belirlenmesini istemekle yetinip daha önceki dönemle ilgili bir isteğinin de o dilekçesinde yer almamasına göre davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2-Taraflar arasındaki hizmet sözleşmesinin 4 maddesinde "işçinin aylık ücreti net 1.500.000 TL.'dır ....bu ücrete, fazla çalışma ücretleri ile çalışılmayan ve çalışılan tatil günlerine ait ücretler ve vardiya tahsisatları da dahildir..." denilmektedir. Bu kurala göre ücretin içinde fazla mesainin de bulunduğu anlaşılmaktadır. Ancak anılan kural yorumlanırken l475 sayılı Iş Kanununun 35. maddesinde öngörülen düzenlemenin de gözönünde tutulması gerektiği kabul edilmelidir. 35. maddede bu kanunda yazılı günlük çalışma süresinin dışında fazla çalışma yapılacağı, fazla çalışma süresinin günde 3 saati geçemeyeceği ve fazla çalışma yapılacak günlerin toplamının bir yılda 90 iş gününden fazla olamayacağı belirtilmiştir. Bu saatler dahilinde yapılmış olan fazla mesailer için karşılık ücretin ayrıca ödenmemesi gerektiği şeklinde bir sonuca varılmalıdır. Somut olayda anılan dönemde yapılan fazla mesai süresi bu sınır içinde kalmaktadır. Günde 3 saatten ve bir yılda 90 iş gününden fazla çalışma yapıldığının kanıtlanması halinde davacı ancak bu fazla kısım için fazla mesai ücreti isteyebilir.

Bu olgulara göre davacının fazla mesai isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972