DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma parasıyla hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı ve bir kısım işçiler ile davalı işveren arasında ikramiye, fazla mesai, hafta tatili gibi konularda bir uyuşmazlık çıktığı, 30.6.1993 tarihinde işçilerin toplu halde bu konuda görüştükleri ancak işverenin ekonomik nedeni gerekçe göstererek talepleri kabul edemeyeceğini bu durumda işçilerin serbest olduklarını isteyenlerin çalışmaya devam edebileceklerini istemeyenlerinde işyerinden ayrılabileceklerini bildirdiği, bu arada herhangi bir olay çıkmaması için de emniyet müdürlüğüne durumun intikal ettirildiği, gelen polis memurlarının işverenin isteği doğrultusunda işçilerden çalışmak isteyenlere engel olunmadığı ve herhangi bir baskı yapılmadığı buna rağmen işverenin görüşünü değiştirmemesi ve anlaşma sağlanamaması üzerine işçilerin o gün işbaşı yapmadıkları ve işyerinden ayrıldıkları, toplanan tüm delillerden davalı tanıklarının birbirine uygun açıklamaları ve özellikle davacı tanıkları K.İ., G.S. ve R.B.'nin ayrıntılı ve açık anlatımlarından anlaşılmaktadır. Bu konuda R.B. kendisi de davacının durumunda bulunduğu halde olayların gelişmesini başından sonuna kadar ifade etmiştir ki bunun uyuşmazlığın çözümünde anlamlı olduğu da tartışmasızdır. Davacının diğer işçilerle birlikte işyerine ertesi gün gelip işe alınmadıkları görülmekte ise de, ilk günkü olayların sonucu böyle bir durumla karşılaşılması olağan karşılanmalıdır. İlk günkü olaylardan sonra aradaki hizmet sözleşmesinin mahkemenin kabulünde olduğu gibi işveren tarafından feshedildiği sonucu çıkmaktadır. Burada 2822 sayılı Kanunun anladığı anlamda tüm koşullarıyla gerçekleşmiş bir yasa dışı grev bulunmasa da farklı sonuca gitmek olanağı yoktur. Dairemizin öğretide benimsenen kararlılık kazanmış uygulamasına göre iş saatleri içinde topluca çalışmama direniş ya da oturma eylemi gibi bir halin gerçekleşmesi, işverene 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17/II maddesi uyarınca haklı fesih yetkisi verir. Davacı şayet ödenmemiş bir hakkı varsa Anayasa ve Yasaların öngördüğü yollara başvurmak suretiyle her zaman hakkını arayabilmek imkanına sahiptir. Bu yola gitmeyip toplu harekette bulunmak ahlak ve iyiniyet kuralları ile bağdaşmaz. Bu açıklamalar karşısında kıdem tazminatı isteğinin reddedilmesi gerekirdi. Gerçekten mahkemece fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil gibi işçilik haklarının reddine karar verilmiştir ki, böyle bir sonuç da işçilerin haklı olmadığını gösteren bir başka olgudur.

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 22.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972