 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/4133
Karar No : 1997/9392
Tarih : 20.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Taraflar arasındaki, sendikal ihbar ve kıdem tazminatı ile izin ücretinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.5.1997 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat T. Nihat Ç..... ile karşı taraf adına İsmail T..... geliler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açoklamaları dinlendikten sonra duraşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davcının davalıya ait işyerinde 1.4.1981-1.5.1990 tarihleri arasında çalışırken işyerinin davalıya devr edildiği ve sonra 8.1.1994 tarihinde davacının sözleşmesinin tazminatları verilmek suretiyle bir başka ifadeyle kıdem tazminatını hak edecek şekilde fesh edildiği anlaşılmaktadır.
Davlının temyiz aşamasında ibraz ettiği belgeye göre 1.1.1985-1.5.1990 dönemi için kıdem tazminatının daha önce ödendiği görülmektedir.
Davacı ilk 9 yıllık dönemin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmadığını ileri sürerek fark kıdem tazminatı isteğinde bulunmuş mahkemecede bu süre dikkate alınarak hüküm kurulmuştur.
1475 sayılı İş Kanununun 14/2 maddesine göre, tüm süre için son ücret üzerinden kıdem tazminatı hesaplanmalı işveren tarafından son dönem için ödenen miktar öncelikle mahsup edilmeli böylece belirlenen meblağdan temyiz aşamasında ödendiği savunulan önceki dönem kıdem tazminatının ödeme tarihinden itibaren %30 faiziyle birlikte mahsup edilerek kalan bir miktar varsa davalı yararına oluşmuş bulunan usuli kazanılmış hak ilkesi gözetilerek hüküm kurulmalıdır. Yazılı şekilde isteğin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Faizin 8.1.1994 fesih tarihinden başlatılması gerekirken daha önceki 1.5.1990 dan yürütülmesi de ayrı bir bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdır edilen 6,000,000 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.5.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.