 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1997/3705
K. 1997/8536
T. 8.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BASIN İŞÇİSİNİN KIDEM TAZMİNATI
İHBAR ÖNELİ
YILLIK İZİN
KARAR ÖZETİ : İhbar öneli ile yıllık iznin içiçe girmesi mümkün olmadığı gibi, iznin bir plan dahilinde verilmesi işverenin yönetim hakkına girdiğinden, kullanmadığı iznin ihbar önelinden sayılmasını isteyerek işi terkeden basın işcisi, fark kıdem tazminatı isteyemez.
(5953 s. BİK. m. 5,6)
Davacı; kıdem tazminatı, fazla çalışma parası, ikramiye, bayram ve hafta tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm. süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:
Davacının; davalıya ait işyerinde gazeteci olarak çalışmakta iken 14.12.1994 tarihli dilekcesiyle kullanmadığı iznin. ihbar önelinden sayılmasını isteyerek işten ayrıldığı, bu tarihten sonra da işyerinde çalışmadığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. İhbar öneli ile yıllık iznin içiçe girmesi mümkün olmadığı gibi iznin bir plan dahilinde verilmesi işverenin yönetim hakkına girmektedir. Davacı 14.12.1994 tarihinden sonra işyerinde çalışmamıştır. Da-vali işveren 1.1.1993-14.12.1994 tarihleri arasındaki dönem için davacıya kıdem tazminatını ödemiştir. Davalı 15.1.1995 tarihinde sözleşmesi sona ermesi gerektiğinden sözederek fark kıdem tazminatı talebinde bulunmuş, mahkemece bu talep doğrultusunda düzenlenen bilirkişi raporu esas alınarak anılan isteğin kabulüne karar verilmiştir, az önce açıklandığı gibi sözleşme 14.12.1994 tarihinde davacının işyerini davalı tarafından izin verilmeksizin terketmesi üzerine son bulduğundan karar hatalıdır. O halde bu istek reddedilmelidir.
Aynı şekilde 15.1.1995 tarihine göre gerçekleşen ikramiye ve kıdem priminin de hüküm altına alınması doğru değildir. Gerçekten 14.12.1994 den 15.1.1995 tarihine kadar davacının bir çalışması sözkonusu değildir.
Tüm istekler reddedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 8.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
