 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/2749
Karar No : 1997/7985
Tarih : 2.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptaliyle icra inkar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delilerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi kıdem, ihbar tazminatı ve ikramiye alacakları için daha önce açmış olduğu ve saklı tutupta hüküm altına alınmayan ilamsız takip yoluna başvurmuş borçlu işverenin itirazı üzerine takip durduğu için itirazın iptali ve icranın devamı isteği ile birlikte %40 icra inkar tazminatı talebinde bulunmuştur.
Mahkemece istek doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Ancak kıdem tazminatı için fesih tarihinden takip tarihine kadar dairemiz uygulamasındaki ilkeler uyarınca bir hesaplama yapılmış değildir. TİS den doğduğu anlaşılan ikramiye alacağının faizi içinde temerrüt tarihinden takip tarihine kadar hesaplama yapılmamıştır. Her iki alacak yönünden bilirkişi marifetiyle takip tarihine kadar geçen süre için geçmiş günler faizinin belerlenmesi icap eder.
İhbar tazminatı için takip tarihinden önceki süre için geçmiş günler faizi doğrultusunda hüküm kurulması hatalıdır. Gerçekten bakiye ihbar tazminatı için davalı işveren takip tarihinden önce temerrüde düşürülmemiştir. O halde ihbar tazminatı açısından geçmiş günler faizi ile ilgili olarak istek gibi karar verilemez.
3- Kıdem tazminatı ve ikramiye alacakları için takip tarihinden itibaren oran belirtilerek faiz yürütülmesi doğru değildir. Bu konuda mahkemece kıdem tazminatı için mevduata uygulanan en yüksük faiz ikramiye alacağı için de en yüksek işletme kredi faizi yürütülmekle yetinilmelidir.
4- Geçmiş günler faiz alacakları için miktarlarının tesbiti bakımından yargılamayı gerektiren bir durum söz konusudur. Bir başka anlatımla bu faizin alacakları likit değildir. Böyle olunca geçmiy günler faizleriyle ilgili olarak %40 icra inkar tazminatına karar verilmesi ayrı bir bozma nedeni sayılmıştır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.