 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/2746
Karar No : 1997/4846
Tarih : 12.3.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
2821/m.61
Davacı, kıdemli işçiliği teşvik primi alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsama dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, kıdemli işçiliği teşvik primi istemiş bu istek mahkemece kabul edilmiştir. İstek hükme bağlanırken bu alacak için TİS.nin 122. maddesine dayanılarak iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten üç işgünü geçtikten sonrasından itibaren, 2821 sayılı Yasanın 61 inci maddesi kuralı uyarınca en yüksek işletme kredisi uygulanmasına karar verilmiştir.
TİS.nin 122. maddesinde işçinin isteği ile işten ayrılması halinde yasa hükümleri uygulanacağı belirtildikten sonra, bu gibilerin çalıştıkları güne kadar tahakkuk eden ücretleri ve varsa başka haklar işin sona erişinden itibaren en geç üç gün içinde hesaplanarak ödeneceği kurala bağlanmıştır. TİS.nin bu hükmü kıdemli işçilik primini içermemektedir. İşçinin ücretleri ve buna bağlı alacakları kastedilmiş bulunmaktadır. Hal böyle olunca anılan alacak için dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekir. Aksine düşünce ile hüküm kurulması hatalı olup hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 12.3.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.