 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/23054
Karar No : 1997/7111
Tarih : 8.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, çek bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalıya işçi temin etmesi için yüzmilyon liralık çek verdiğini, davalının işçi temin etmeyip çeki kendi adına araba alımında kullandığını iddia ederek çek bedelinin davalıdan tahsilini istemiş, davalı ise eşi ve çocukları ile birlikte davacıya ait işyerinde 4 ay süre ile çalıştığını çekin 70 milyonluk kısmının bu çalışmaların karşılığı ücret alacağı olduğunu, 30 milyonunu ise davacıya emanet verdiği para karşılığı bulunduğunu savunmuştur. Mahkeme çekin işçi temin etmek için verildiğinin kanıtlanamadığı gerekçesi ile davayı red etmiştir.
Davalı hamiline çeki davacıdan alıp bu çeki kendi adına araba alımında kullandığını kabul ettiğine göre, davalının bu çekin 70,000,000 TL karşılığı olan çalışmaların davalıya ait işyerinde geçtiğinin, çalışma süresinin, günlük ücretinin ve ayrıca 30,000,000 TL emanet para verdiğinini isbat külfeti davalıya düşmektedir. Davalı bu savunmaları ile ilgili bir delil getirememiştir. Ancak davacı tanıkları davalının eşi ve çocukları ile birlikte davalıya ait işyerindeki çalışma süreleri ve ücretleri konusunda bilgi vermişlerdir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre çalışma süresi ile ilgili hak kazanılan ücret alacaklarının ödendiği kanıtlanamadığından, bu çalışma sürelerinin karşılığı ücret alacakları belirlinerek, bu miktarlara ilişkin davacının davası red edilmeli, bakiye isteğe ilişkin istekler ise kabul edilmelidir. Mahkemece hatalı değerlendirme ile davanın tümünün red edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 8.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.