 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/2123
Karar No : 1997/7775
Tarih : 29.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Taraflar arasındaki, kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma ve ücret alacağının ödetilmesi, davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi türüflar avukatlarınca istenilmesi ve davalılar acukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29.4.1997 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılır adına Avukat Tuncer B.... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalı Saffet Ö.....'in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi davalı E.... Elyaf Sanayii Tic. A.Ş.'ne ait işyerinin dokuma bölümünde çalışırken bu bölümün 1.1.1995 tarihinde bir bölümü diğer davalı Saffet Ö.'e kiralandığı bunun üzerine davacının hizmet sözleşmesinin 4.1.1995 tarihinde önel verilmek suretiyle fesh edilmek istendiği davacı işçinin, işveren şirkete dilekçeyle başvurarak derhal sözleşmesinin fesh edilerek kendisine kıdem tazminatının ödenmesini talep ettiği davalı şirketcede uygun görülerek gerçekleşen kıdem tazminatının ödendiğini, şirketten ilişiğini kestiren davacının, 9.1.1995 tarihinde işyerini kira ile devir alan diğer davalı Saffet Ö.'in nezdinde çalışmaya başladığı 6.7.1995 tarihinde zamlı ücret konusunda taraflar arasında çıkan tartışma üzerine davacının işi bıraktığı, dosyadaki belgeler ve tanık anlatımlarından anlaşılmaktadır.
Davacı açmış olduğu bu dava ile davalı Saffet Ö....'den, işyerinde devirden önce ve sonra geçen, kıdem tazminatı istenmiş ve mahkemeve tüm süre üzerinden ve önceki işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden de yararlandırılacak kıdem tazminatına karar verilmiştir.
Dokuma bölümünün sonraki işverene kiralandığı ve böylece işyerinin el değiştirdiği anlaşılmaktadır. Bu bölümde daha önce uygulanmakta olan bir Toplu İş Sözleşmesinin yürürlükte olduğu tartışmasızdır. İşyeri kiralama suretiyle el değiştirmede üyelik yada dayanışma aidatı ödemek suretiyle yararlanmak koşulu gerçekleştiği takdirde işçilerin TİS'si kapsamında bulunduğunun kabulü gerekir. Son kez hizmet sözleşmesinin bu TİS'den davacının yararlandırılıp yararlandırılmayacağı konusunda taraflar arasında bir tartışma bulunduğu tarafların beyanlarından ve tanıkların ifadelerinden anlaşılmaktadır. Davalı bu sözleşmeden davacıyı yararlandırmadığı için davacı işçi işten ayrılmıştır ki bu ayrılma anlatılan duruma göre haklı nedene dayanmaktadır.
Kısaca yukarıda açıklandığı gibi, davacı diğer davalı nezdinde çalışırken işverenin önel vermek suretiyle fesh etmek istemesi üzerine kendisi çıkışının verilmesini talıp etmiş ve böylece kıdem tazminatını da almıştır. Artık bu dönem taraflar arasında tasfiye edilmiştir. Bundan sonra işyerini kiralıyan diğer davalı ile yeni bir hizmet sözleşmesi yaparık çalışmaya başlamıştır. Bu kez haklı nedenle sözleşmeyi kendisi fesh etmiş ise de, son dönem çalışması bir tam yılı doldurmadığı için kodem tazminetına hak kazanamamıştır. Buna göre, kıdem tazminatı isteğinin reddine karar verilmek gerekirken, kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı, ihbar tazminatı istemiş, mahkemece bu istekte kabul edilmiştir. Oysa daha önce açıklandığı üzere davacı işçi hizmet sözleşmesini kendisi fesh etmiş bulunmaktadır. 1475 sayılı İş Kanunu 13. maddesine göre, sözleşmeyi haklı nedenlede olsa fesh eden bir kimse ihbar tazminatına hak kazanamaz. Böyle olunca kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2,000,000 TL duruşma avukatlık parasınnın karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.4.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.