 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1717
Karar No : 1997/7844
Tarih : 30.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası ile ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin davalı şirkete ait fabrika işyerinde müdür olarak çalışmakta iken şirketi temsile yetkisi bulunmayan bir diğer işyeri personeline şirket borç altına sokacak şekilde çekler düzenlettirdiği hammaddeleri mamul madde imiş gibi işyeri müşterilerine sattırarak davalı şirketi kredi kaybına ve zor durumda kalmasına neden olduğu, fabrikaya ait kimi maddeleri kendi özel ihtiyacı için kullandığı dosya içeriği işyeri belgeleri ve özellikle soruşturma evrakı ve özellikle davacının müfettişe verdiği ifadelerden anlaşılmaktadır. Bundan başka yetkisi olmadığı haldı çeki imzalayan söz konusu personel ile ilgili sonuçlanan dava dosyasıda bu eylemlerden bir kısmını doğrulamaktadır. Davacının bu şekildeki davranışları 1475 sayılı İş Kanununun 17/II-d maddesinde öngörülen hali oluşturmaktadır ki böyle bir durum işverene hizmet sözleşmesini fesh etme yetkisi hakkını verir. Böyle olunca ihbar ve kıdem tazminatları isteklerinin reddine karar vermesi gerekirken hatalı değerlendirme ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.