 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1711
Karar No : 1997/7402
Tarih : 14.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, eksik ödenen kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davalı idare 1994 yılı yeni mevsimin açılışında çalışmak istemeyen işçilerin dilekçe vermek suretiyle kendilerine kıdem tazminatı ödeneceğini bir genelge ile davacı ile birlikte işçilere duyurmuş davacı da bunun üzerine 12.4.1994 tarihli bir dilekçe vererek 1994 yılı sezon açılışında genelgeye uygun olarak çalışmayacağını bildirmiştir. Davalı idare genelgenin iş mevzuatına aykırı olouğunu tespit edince bu kez davacı işçiyi işe davet etmiş ve kıdem tazminatını da ödemeyeceğini bildirmiştir. Davacı davete icabet etmemiş ve daha sonra açmış olduğu bu dava ile kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece istifa sonucu hizmet sözleşmesi sona erdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Olayların cereyan şeklinden hizmet sözleşmesinin davalı idare tarafından sona erdirildiğinin kabulü gerekir. Gerçekten davacının herhangibir işlemin söz konusu olmaksızın genelgenin çıkarılması suretiyle kıdem tazminatının ödeneceği duyurulmuştur. Bu genelge ile davacı işçi hataya düşürülmüş ve kenisine de kıdem tazminatı ödeneceği taahhüt edilmiş olduğuna göre, işçiye koruyucu temel ilke gereğince kıdem tazminatının hüküm altına alınması doğru olur. O halde karar bu yönden bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
