 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/16542
Karar No : 1997/20057
Tarih : 02.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta ve genel tatil gündeliği ile izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme davayı feragat nedeniyle reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işçi iş akdinin davalı işveren tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek ihbar ve kıdem tazminatları ile birlikte bir kısım işçilik hakları isteğinde de bulunmuştur. Davalı işveren ise yargılamaya başından itibaren katılmış davanın reddine karar verilmesini savunmakla yetinmiştir. Mahkemece tanıklar dinlenip deliller toplandıktan sonra bilirkişiden rapor alınması için oturum bir başka güne bırakılmış o sırada davalı işveren davacı işçinin davadan feragat ettiğini içeren "ibraneme başlıklı belgeyi mahkemeye ibraz etmiştir. 6.1.1997 tarihli bu belgenin metin kısmı" Ankara 4. İş Mahkemesi 1996/1477 sayılı dosyada davalı Muzaffer Yavuz aleyhine açtığım davadan, Muzaffer Yavuz ile anlaşma sağladığımdan bu dosyadan herhangi bir alacağım kalmamıştır. Bu sebeple açtığım bu davadan feragat ediyorum.." biçiminde düzenlenmiş olup belgenin metin kısmndan sonra büyük bir boşluk brakıldığı ve belgenin en alt kısmında davacı tarafından imzalanmış olduğu görülmektedir. İlk bakışta belgenin önce imzalandığı sonrada daktilo ile doldurulduğu açık ve kesin bir biçimde anlaşılmaktadır. Mahkemece bu belgeye itibar edilerek feragat nedeni ile davanın reddine karar verilmiştir. Bu karar verilirken gerekçe olarak davacının çelişkili beyanlarda bulunduğu ve "boşkağıda imza atan bunun sonuçlarınada katlanmak zorundadır" şeklindeki gerekçelere dayanıldığı görülmektedir. Ancak yukarıda da açıklandığı üzere belgenin düzenleniş şekli alt tarafına imza atılan belgenin sonradan daktilo ile doldurulmuş olduğu açık ve seçik ortada bulunduğu için böyle bir belgeye dayanılması hatalıdır. İş Hukukunun işçiyi koruycu ilkesinin gereğide budur. İşin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.