 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/15608
Karar No : 1997/20595
Tarih : 9.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1475/m.17
Taraflar arasındaki, ücret alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09/12/1997 günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dosya içinde bulunan 06/11/1996 tarihli fesih bildiriminde davalı işveren fesih nedeni olarak işverence, verilen işleri yapmamak, işle ilgili uyarıları dikkate almamak gibi 1475 sayılı İş Kanununun 17/II-g bendinde öngörülen davranışa dayandırılmıştır. Mahkemece bu fesih nedeni dikkate alınmaksızın yargılama sırasında dinlenen tanık ifadelerinde açıklanan davacının işvereni kastederek küfür etmesini feshe neden kabul ederek ihbar ve kıdem tazminatı istekleri red edilmiştir, bir kez işverence belli bir fesih sebebine dayanılarak sözleşmenin bozulması yoluna gidilmişse artık bu fesih hali dışına çıkılarak bir başka halin oluştuğu kabul edilmek suretiyle sonuca gidilemez. Gerçekten somut olayda davalı işveren hakaret ya da sövme olgusuna dayanmış değildir, bu durumda yapılacak iş, davalı işverenin dayandığı fesih nedeni yönünden inceleme ve irdeleme yapılarak hasıl olacak sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.