Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. Davacı tarafında duruşma sırasında açıklandığı gibi ilk işe giriş tarihi 01/07/1991'dir. Bilirkişi hatalı olarak 17/01/1991 tarihini esas almıştır. Bu konudaki hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak kıdem tazminatı hesabı yapılması isabetsizdir.

3. 1475 sayılı İş Kanununun 14/11 maddesine göre kıdem tazminatı için gecikme süresine göre kıdem tazminatı için gecikme süresine göre mevduata uygulanan en yüksek faizin yürütülmesi gerekir. Fesih tarihindeki en yüksek mevduat faizi talep edilip hüküm altına alınması da doğru değildir. Mahkemece yapılacak iş, fesih tarihindeki bir yıllık mevduata uygulanan reeskont faizini geçmemek üzere bir yıllık mevduata uygulanan en yüksek faizin yürütülmesi şeklinde hüküm kurmaktan ibarettir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/11/1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972