 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/14610
Karar No : 1997/18838
Tarih : 11.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar ve kıdem tazminatı ilave tediye ile yıllık ücretli izin parasının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraf avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.11.1997 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... ile Karşı taraf adına Avukat .... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delilerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı işçiye hizmet akdi devam ederken kıdem tazminatı adı altında ödenen miktarların gerçekleşen tazminattan mahsubu doğrudur. Ancak bu miktarların ödeme tarihinden itibaren %30 faizlerinin de düşülmesi gerekir. Dairemizin bu konudaki kararlılık kazanan içtihatları bu doğrultudadır faizlerin düşülmemiş olması hatalıdır.
3 - Mahkeme, bir yandan davalı kurumu kıdem tazminatı ve diğer işçilik haklarından sorumlu tutarken diğer yandan dava dışı üçüncü bir şahsın işçisi olduğu görüşünü benimseyerek ilave tediye isteğini red etmiştir ki, bu durum çelişki meydana getirir. Dosya içeriğinden gerçekten davacının davalı kurumun işçisi olduğu anlaşılmaktadır. Bu bakımdan davalının, kıdem tazminatı işçilik haklarından sorumlu tutulması doğrudur. Bunun doğal sonucu olarakta ilave tediye isteği hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 750.000 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.11.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.