 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1441
Karar No : 1997/7667
Tarih : 28.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, kıdem tazminatı gecikme faiz alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı emekli olmak suretiyle işyerinden ayrıldığını fakat kıdem tazminatının geç ödendiğini iddia ederek gecikme süresine göre faiz isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece emeklilik tarihinden itibaren hesap yapılmış ve hüküm kurulmuştur.
1475 Sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 3. fıkrasında "işçinin birinci bendin 4 üncü fıkrası hükmünden faydalanabilmesi için aylık yada toptan ödemeye hak kazanmış bulunduğunu ve kendisine aylık bağlanması veya toptan ödeme yapılması için, yaşlılık sigortası bakımından bağlı bulunduğu kuruma yada sandığa müracaat etmiş olduğunu belgelemesi şarttır....." denilmektedir. Bu hükme göre emeklilik nedeniyle işçinin kıdem tazminatı isteğinde bulunabilmesi için SSK'na başvurmuş olduğunu ve emekliye hak kazandığını belgelemiş olması gerekir. Bu prosedür izlenmeden ve işveren gelişmelerden haberdar edilmeden kıdem tazminatı istenemeyeceği gibi işten ayrıldığı tarihten de faize hak kazanamaz. Hesaplamada faiz hesabı için emekliliğin belgelendirildiği tarih esas alınarak o tarihteki orana göre faiz hükmetmek gerekir. Bu hususlar dikkate alınmadan eksik inceleme ile hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.