 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E:1997/14002
K:1997/16571
T:29.09.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Davacı üyesi bulunduğu sendika ile işveren arasında bağıtlanan Toplu İş Sözleşmesinin 61.Maddesi gereği ara dinlenmesini işyerinde geçirdiği halde bu sürede ki ücretinin %50 artırılarak ödenmediği gibi, haftanın yedi günü çalıştırılmasına karşılık toplu iş sözleşmesinin 75 /b.c maddeleri ile 89 /a maddesinde ki düzenlemeler gereği ödemeler yapılmadığını ve yine sözleşmenin 74. Maddesi hükmünün uygulanmadığı iddialarıyla dava açmış ve mahkemece isteğin tümüyle reddine karar verilmiş ve karar davacı tarafça temyiz edilmiş olup, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.
Davacının çalıştığı iş yerinde uygulanan Toplu İş Sözleşmesinin günlük ve haftalık iş süresi başlıklı 61. Maddesinin (c) fıkrasında "... Ara dinlenmeleri iş süresinden sayılmaz. Vardiyalı işlerde çalıştırılan işçiler yarım saatlik ara dinlenmelerini iş mahallinde geçirirler. İş mahallinde yarım saatlik ara dinlenme süreleri için 1 saatlik normal çalışma ücreti %50 artırılmak suretiyle kendilerine gerekli ilave ödemede bulunulur..." denilmektedir.
Mahkemece sözleşmenin bu kuralının İş Yasasının 64. Maddesine aykırılığı nedeniyle ara dinlenme ile ilgili istek reddedilmiş ise de anılan sözleşme hükmünde ara dinlenmenin iş mahallinde geçirilmesi şeklinde işçilerin hareket serbestisini sınırlayıcı bir düzenleme getirilirken bunun karşılığında da işçiler lehine bir yarar sağlanmasına dikkat edilmiştir. Böylece yapılacak bir özveri karşılığı parasal menfaat sağlanmış olmakla dengeleme ciheti uygun bulunmuştu. Böyle bir hükmün İş Yasasının Anılan Maddesine aykırılığı düşünülemez. Kaldı ki ilke olarak kamu düzenine aykırı olmamak koşuluyla işçi yararına özel hükümler getirilebilir. Söz konusu hükümde bu nitelikte görülmelidir. O halde karar bu yönden bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.09.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.