T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

Esas No : 1997/1390

Karar No : 1997/7144

Tarih : 07.04.1997

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Davacı, eksik ödenen kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacının davalıya ait işyerinde önce memur statüsünde sonrada işçi olarak çalıştığı, emekli olmak sureti ile hizmet sözleşmesinin sona erdirildiği, işçilikde geçen süreden son dönem çalışması için kıdem tazminatının ödendiği, memuriyette geçen sürenin değerlendirilmediği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Ancak mahkemece tüm sürenin sanki işçilikte geçmiş gibi kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmış olması hatalıdır. 1475 sayılı İş Kanunun 14/6 maddesi kuralı dikkate alınarak memuriyet süresinin değerlendirilmesi gerekir. Buna göre kıdem tazminatının hesabında T.C. Emekli Sandığına tabi olarak geçen hizmet süresine ait kısım için ödenecek miktar yaşlılık veya malulluk aylığı başlangıç tarihinde T.C. Emekli Sandığı Kaununun yürürlükteki hükümlerine göre emeklilik ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olamaz. Bu itibarla davacının T.C. Emekli Sandığına bağlılığının sona erdiği tarihteki kıdem ve derecesi tesbit edilerek emekli ikramiyesi belirlenip emekli sandığına tabi hizmet süresi için bu miktar aşamayacak şekilde kıdem tazminatına hükmedilmelidir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 9.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.