 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1353
Karar No : 1997/7120
Tarih : 9.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma parası ve yıllık ücretli izin parası ile hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Davalının tüm temyiz itirazları ile davacıların aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacıların miras bırakanı ile davalı şirket arasında 1.6.1991 başlangıç tarihli 5 yıllık bir iş sözleşmesi akdedilmiştir. Bu sözleşme davalı tarafça herhangibir sebep olmadığı halde 28.2.1994 tarihinde vefat etmiş bulunmaktadır. Davacılar sözleşmenin bu şekilde feshi sebebi ile sözleşmede öngörülen cezai şartın ödenmesini istemişlerdir. Mahkeme sözleşmedeki cezai şart hükmünün tek taraflı olduğundan bahisle bu istemi reddetmiş bulunmaktadır. Dairemizin kararlılık kazanmış içtihadına göre işçi aleyhine olan tek taraflı cezai şart geçerli sayılmaz. Oysa somut olayda öngörülen cezai şart işçi lehinedir. Koşulları bulunduğu takdirde uygulanması gerekir. Mahkemece yapılacak iş davacıların miras bırakanlarının iş akdinin fesih tarihi ile ölüm tarihi arasındaki süre gözönünde tutulmak suretiyle B.K. 161/Son maddesini de dikkate alarak cezai şart hakkında bir hüküm kurulmaktan ibarettir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 9.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.