 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/10212
Karar No : 1997/13230
Tarih : 30.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Her ne kadar davalı işverence, davacı işçinin hizmet sözleşmesi, verilen görevi yapmaması nedeni ile 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17/11-f maddesi uyarınca feshedildiği savunulmuş ve mahkemece de bu savunmaya itibar edilerek ihbar ve kıdem tazminatı istekleri reddedilmiş ise de; işyerinde tutulan tutanak içeriğinden, dinlenen tanık anlatımlarından davacının ödevli bulunduğu halde hatırlatılan hangi görevleri yapmadığı somut olarak belirlenmiş değildir. Daha önceki hatırlatmalar da soyut şekilde tutanağa geçirilmiştir. Tutanakta konuşmakta olduğu belirtilmekle yetinilmiştir. Bu kadar genel ve soyut içerikli tutanağa dayanarak hizmet sözleşmesinin feshine gidilemez. Davacıya, görevini hatırlatan tutanakta imzası bulunan ortak tanık..'da tutanağı doğrulamış değildir. Bu delil durumu karşısında feshin haksız olduğu kabul edilerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin hüküm altına alınması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 30.6.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.