 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/7421
Karar No : 1995/10556
Tarih : 2.7.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatı yemek ve yatak ücreti ile ücret alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 2.7.1996 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Bülent A... geldi karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hükme esas alınan 17.7.1993 tarihli bilirkişi raporunda davacıya 4.4.1989-11.4.1990 tarihleri arası davalı tarafça ücret ödemesi yapılmadığı bu nedenle davacının 45.778.052 TL ücret alacağı olduğu belirtilmiştir. Davalı şirket sözü edilen rapora itiraz dilekçesinde ödemelerin yapıldığını ifade etmiş ekinde de ödeme belgelerini ibraz etmiştir. Alınan ek roporda ise ücret alacağının ödendiğine dair kanıt bulunmadığı kanaati tekrarlanmıştır.
Dosyada davalı tarafından delil olarak ibraz edilen işyeri kayıtlarından davalı şirketçe davacıya imzası karşılığında avans ödemelerinde bulunulduğu bir kısım borcun ise banka dekontlarından anlaşılacağı üzere davacının Ankara'daki İş Bankası Anafartalar Şubesine yatırıldığı anlaşılmaktadır. Sözü edilen bu belgelerin incelenip değerlendirilmeden ücret alacağının tamamına hükmedilmesi isabetsizdir.
3-Davacının aylık brüt ücreti sözleşmede gösterilmiş ve her türlü kanuni kesintilerin sözleşmede kararlaştırılan brüt ücretten yapılacağı belirtilmiştir. Yine sözleşmede işçiye parasız yemek ve yatak yer sağlanması kabul edilmiştir. Davalı işverenin davacının yemek ve yatak ihtiyacını aynen karşıladığı anlaşılmaktadır. Ancak ücret bordrolarında işçiye aylık olarak sağlanan bu yardımların parasal karşılıklarının gösterilmesi ve bunlardan da ücretle birlikte vergi ve prim kesilmesi Libya yasaları gereği olduğundan bu yolda uygulama yapılmıştır. Bunun sonucu olarak bordroda mevzuat gereği yemek ve yatak parası olarak gösterilen paralardan yapılan kesintiler davacının ücretinden kesilmiş olmaktadır. Söz konusu yardımlardan davacı işçi yararlandığına göre Libya yasaları uyarınca yapılması gereken kesintileride davacı ödemek zorundadır. Zira bu konuda vergi mükellefi işçidir. Sözleşmede işçiye bedelsiz olarak sağlanan yemek ve yatacak yer yardımlarından Libya yasaları uyarınca yapılacak kesintilerinde işverence karşılanacağına ilişkin bir düzenleme yer almamıştır. Aksine sözleşmede kararlaştırılan brüt ücretten her türlü kanuni kesintinin yapılacağı kabul edilmiştir. İşveren davacı işçiye parasız yatacak yer ve yemek temin etmek suretiyle kendine düşen yükümlülüğü yerine getirmiştir. Mahkemece bu yön dikkate alınmadan aksine düşünce ile yemek ve yatak yardımı nedeniyle yapılmış olan kesintilerden davalının sorumlu tutulmuş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA davalı yararına takdir edilen 6.000.000 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 2.7.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.