 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/5766
Karar No : 1996/13364
Tarih : 11.06.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar ve kıdem tazminatı, ikramiye farkı, yıllık ücretli izin parası ile hafta tatili gündeliğinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesini ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.06.1996 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına avukat ....... ile karşı taraf adına avukat ......... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 31.12.1992 tarihinde kıdem tazminatı adı altında yapılan ödemenin % 30 yasal faiziyle birlikte gerçekleşen kıdem tazminatından mahsubu gerekirken mevduat faiziyle birlikte mahsup edilmiş olması hatalıdır.
3- Mahkemece davacının kesintisiz çalıştığı bir başka anlatımla 31.12.1992 tarihinde gerçek bir feshin sözkonusu bulunmaması nedeniyle tüm süre için kıdem tazminatı hesabı yapıldığına göre 31.12.1992 tarihindeki girdi çıktı üzerine davacı yararına ihbar tazminatının tahsiline karar verilmiş olması hatalıdır.
4- Arada yapılan kıdem tazminatı da altındaki ödeme ile ilgili olarak mevduata uygulanan faize karar verilmiş olması hatalıdır. Çünkü gerçek bir fesih o tarihte söz konusu olmadığı için yapılan ödeme de kıdem tazminatı olarak nitelendirilemez.
5- Hüküm altına alınan ihbar tazminatı farkı için % 30 yasal faize karar vermek gerekirken en yüksek işletme kredisi fazinin yürütülmüş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı kararın BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 3.000.000 Tl. duruşma avukatlık parasının davalıya, davalı yararına takdir edilen 3.000.000 TL. duruşma avukatlık parasının daacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.06.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.