 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/3189
Karar No : 1996/15158
Tarih : 02.07.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Davacının yüzüne karşı 20.12.1995 tarihinde usulüne uygun biçimde tefhim edildiği halde davacı taraf 8 günlük temyiz süresini geçirdikten sonra temyiz yoluna başvurduğundan HUKUK Usulü Muhakemeleri kanunun'nun 432/u uyarınca temyiz isteminin reddine,
2- Davalının temyizine gelince,
Davacı imza yetkili şef olarak çalışmakta iken mali sorumluluk tazminatıda kendisine ödenmiştir. Ancak 01.05.1987 tarihinde işyerinin yeniden yapılanması sonucu reorganizasyona gidildiğinden imza yetkisi kendisinden alınmış, mali sorumluluk tazminatı da kaldırılmakla birlikte mağduriyetinin giderilmesi için ek bir ödeme yoluna gidilmiştir. Daha sonra 01.01.1992-31.12.1993 dönemini kapsayan Toplu İş Sözleşmesi imzalanarak yürürlüğe konulmuş, ek ödeme de kaldırılmıştır. Ancak davalı bir süre ek ödemeyi yapmış olduğundan bu ödemenin geri alınması işlemine başlamış ve kıdem tazminatından da bu ödemeler mahsup edilmiştir. Davacı açmış olduğu bu dava ile kendisinden geri alınan ek ödemenin tahsilini ve emeklilik tarihine kadar da geçen süre için hesap edilerek ek ödemenin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece istek gibi hüküm kurulmuş ise de bu konuda belirtmek gerekir ki, yeniden yapılanmaya uygun biçimde hükümleri içeren Toplu İş Sözleşmesi ile ek ödemeler kaldırılmıştır. Bununla birlikte öteki işçilere olduğu gibi davacıya da uygulanması gereken hükümlerle ücret zamları ve sosyal haklar öngörülmüştür. Düzen ilkesi gereği Toplu İş Sözleşmesi ile bir kısım uygulamalara ve haklara son verilmesi olanağı vardır. Yeter ki yeni sözleşme hükümleri eskisinden daha fazla haklar öngörmüş olsun.
Böyle olunca bu isteklerin reddine karar vermek gerekirken, kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 02.07.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.